51-100

	ΣΕΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ Β΄ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΚΑΤΑ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ Σενάρια 1^ο-500^ο (περιέχονται όλα μαζί, 500 σενάρια, σε μορφή pdf και ψηφιακού βάρους 1 mb)
Σενάρια 1-50
Σενάρια 51-100
Σενάρια 101-150
Σενάρια 151-200
Σενάρια 201-250
Σενάρια 251-300
Σενάρια 301-350
Σενάρια 351-400
Σενάρια 401-450
Σενάρια 451-500

Θεωρητικοί και ερευνητές της εκπαίδευσης υποστηρίζουν την αναγκαιότητα οι σχολικές τάξεις να μετατραπούν σε κοινότητες διερευνητικής μάθησης, διότι σε ένα τέτοιο πλαίσιο οι μαθητές ως μέλη της κοινότητας αρχίζουν να αναζητούν, να αναγνωρίζουν και να διορθώνουν τις μαθησιακές μεθόδους και διαδικασίες ο ένας του άλλου. Τελικό αποτέλεσμα μιας τέτοιας κατάστασης είναι να αναβαθμισθεί το γενικότερο επίπεδο μάθησης και, σταδιακά, να καθίστανται οι μαθητές αυτο-διορθωτικοί και αυτόνομοι ως προς τη διαδικασία σκέψης και μάθησης.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση–Πρόβλημα: Εκπαιδευτικοί της περιφέρειάς σας επιχειρούν να οργανώσουν τα μαθήματά τους με ομαδοσυνεργατικό τρόπο. Υποδεικνύουν στους μαθητές τους να συνεργαστούν ανά 3-4 και να επεξεργαστούν μαζί τις ερωτήσεις και ασκήσεις του βιβλίου. Σύντομα διαπιστώνουν δυσλειτουργίες: οι μαθητές, μολονότι υποτίθεται ότι συνεργάζονταν ως ομάδα, στην πραγματικότητα έκαναν τις εργασίες μόνοι τους. Άλλοτε πάλι εξαντλούνταν σε άγονες αντιπαραθέσεις και δεν αξιοποιούσαν τη σκέψη/οπτική του συμμαθητή τους. Οι διδάσκοντες συζητούν μεταξύ τους και αναζητούν τρόπους να κάνουν παραγωγική την ομαδική εργασία.

1. Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι συσχετίζεται η θεωρητική παραδοχή με τα προβλήματα που περιγράφει το σενάριο;

2. Πώς θα προτείνατε στους δύο εκπαιδευτικούς να κινηθούν, για να δημιουργήσουν πραγματικές κοινότητες διερεύνησης στις τάξεις τους;

Η βιβλιογραφία για τη διαφοροποιημένη διδασκαλία έρχεται να προσφέρει απάντηση στη δεδομένη ανομοιογένεια του μαθητικού πληθυσμού, αντιμετωπίζοντας τους μαθητές ως άτομα με μοναδικές μαθησιακές δυνατότητες και ανάγκες. Συγκεκριμένα, οι εκπαιδευτικοί που υιοθετούν μια τέτοια προσέγγιση λαμβάνουν υπόψη τις διαφορές των μαθητών ως προς το βαθμό ετοιμότητάς τους, το μαθησιακό τους στυλ και τα ενδιαφέροντά τους.

2.Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Αρκετοί εκπαιδευτικοί της περιφέρειάς σας αποδίδουν τις διαφορές των μαθητών είτε στην προέλευσή τους είτε στα εγγενή χαρακτηριστικά τους. Επιπλέον, θεωρούν τις διαφορές εμπόδιο στην εκπαιδευτική διαδικασία. Σε αυτή τη λογική και υπό την πίεση της ύλης και του διδακτικού χρόνου, απευθύνονται στον μέσο μαθητή, δηλαδή απευθύνονται ουσιαστικά σε όσους μπορούν να ακολουθήσουν τους ρυθμούς του σχολείου. Με αυτή την πρακτική τροφοδοτούν ουσιαστικά τη σχολική διαρροή, αλλά και την κοινωνική αναπαραγωγή.

Σύμφωνα με τη στοχαστική/κριτική(reflective) προσέγγιση στην επαγγελματική ανάπτυξη του εκπαιδευτικού, τα πρακτικά εκπαιδευτικά προβλήματα, ως πολυσύνθετα και πολυπαραγοντικά, απαιτούν ιδιαίτερες λύσεις, που μπορούν να αναπτυχθούν μόνο στο εκπαιδευτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο προκύπτουν. Σημαντικό, λοιπόν, ρόλο στην αντιμετώπιση αρκετών προβλημάτων αλλά και στη βελτίωση του εκπαιδευτικού πλαισίου έχουν αποδεδειγμένα παίξει οι εκπαιδευτικοί, δεδομένου ότι έχουν τη δυνατότητα να διερευνήσουν το συγκεκριμένο εκπαιδευτικό πλαίσιο και, αξιοποιώντας ποικίλες θεωρίες, να σχεδιάσουν, να υλοποιήσουν και να αξιολογήσουν την αποτελεσματικότητά εναλλακτικών λύσεων στο συγκεκριμένο εκπαιδευτικό περιβάλλον.

2.Υπάρχουσα Κατάσταση–Πρόβλημα: Στην περιφέρειά σας αρκετοί εκπαιδευτικοί έχουν διαπιστώσει τις δυσκολίες μετάβασης που αντιμετωπίζουν πολλοί μαθητές ερχόμενοι από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο. Διστάζουν, όμως, να αναλάβουν πρωτοβουλίες παρέμβασης για τη διευκόλυνση των πραγμάτων, είτε διότι αναλογίζονται τη δυσκολία και την ευθύνη του εγχειρήματος είτε διότι θεωρούν ότι οι λύσεις στα προβλήματα αυτά είναι ευθύνη και αρμοδιότητα «ανωτέρων κλιμακίων» και όχι του εκπαιδευτικού της τάξης.

Σύμφωνα με θεωρητικούς της εκπαίδευσης και της διδασκαλίας, οι διερευνητικές και διαθεματικές προσεγγίσεις αποδεικνύονται αποτελεσματικότερες, διότι ενεργοποιούν τα μαθησιακά κίνητρα, αξιοποιούν γνώσεις και βιώματα των μαθητών και δίνουν νόημα στις γνώσεις τους και στις δράσεις τους.

2.Υπάρχουσα Κατάσταση–Πρόβλημα: Μερικοί εκπαιδευτικοί της περιφέρειάς σας είναι επιφυλακτικοί στην εφαρμογή διερευνητικών και διαθεματικών προσεγγίσεων, όπως είναι οι «Βιωματικές Δράσεις» που προτείνονται από τα νέα Προγράμματα Σπουδών και εφαρμόζονται το τρέχον σχολικό έτος πιλοτικά, με το σκεπτικό ότι είναι ανέφικτες σε ένα υλοκεντρικό σχολείο και ένα εξετασιοκεντρικό εκπαιδευτικό πλαίσιο.

1. Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι συσχετίζονται οι θεωρητικές παραδοχές με τα προβλήματα που περιγράφει το σενάριο;

2. Με ποια επιχειρήματα θα προσπαθούσατε να προβληματίσετε τους εκπαιδευτικούς για τη συγκεκριμένη πρακτική και πώς θα τους προετοιμάζατε;

Η ανάπτυξη ικανοτήτων, αλλά και στάσεων, που απαιτούν η αυτο-ρυθμιζόμενη μάθηση και η ενεργός συμμετοχή στα δρώμενα του σχολείου σήμερα και της κοινωνίας αύριο, συντελείται μέσα σε πλαίσιο φθίνουσας καθοδήγησης (fading scaffolding) σε τάξεις όπου κυριαρχούν η διαδραστικότητα και η συμμετοχικότητα. Μόνο έτσι διευκολύνεται αποτελεσματικά η μετάβαση του μαθητή από την παθητική πρόσληψη στην καθοδηγούμενη, αρχικά, κατάκτηση της γνώσης και στη συνέχεια στην αυτο-ρυθμιζόμενη διερεύνηση και μάθηση.

2.Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Σε Γυμνάσια της περιφέρειάς σας μερικοί εκπαιδευτικοί, ενώ οργανώνουν ομαδοσυνεργατικές διαδικασίες διερεύνησης θεμάτων του Προγράμματος Σπουδών, δεν προετοιμάζουν τους μαθητές σταδιακά για την εν λόγω στρατηγική, με αποτέλεσμα η ομαδοσυνεργατική διαχείριση της τάξης να αποβαίνει δυσλειτουργική.

2. Με ποια επιχειρήματα θα προσπαθούσατε να προβληματίσετε τους εκπαιδευτικούς για τη συγκεκριμένη πρακτική και ποιες εναλλακτικές πρακτικές θα τους προτείνατε;

Σύγχρονες απόψεις, που βασίζονται σε επιστημονικά ερευνητικά πορίσματα , θεωρούν την μάθηση μια κοινωνική διαδικασία, που αναπτύσσεται κατά τη συναναστροφή του μαθητή με τους εκπαιδευτικούς και τους συμμαθητές και σε αλληλεπίδραση με το περιβάλλον του, φυσικό και κοινωνικό. Γι’ αυτό θεωρείται ότι το σύγχρονο σχολείο πρέπει να ενθαρρύνει την επικοινωνία και τη συνεργασία στις ποικίλες μορφές τους.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση–Πρόβλημα: Για να βοηθήσουν στην ομαλή προσαρμογή των μαθητών από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο, αρκετοί εκπαιδευτικοί της περιφέρειάς σας, που υπηρετούν σε ανομοιογενείς τάξεις με πολλούς μαθητές, ενδιαφέρονται και προσπαθούν να ενεργοποιήσουν τους μαθητές τους με ποικίλους τρόπους. Διαπιστώνουν, όμως, ότι όλο και περισσότερο δυσκολεύονται να κινητοποιήσουν το ενδιαφέρον τους και να τους εμπλέξουν σε οργανωμένες μορφές συζήτησης και συνεργασίας. Οι τρόποι που χρησιμοποιεί για την παρακίνηση του ενδιαφέροντος περιστρέφονται γύρω από το να τονίσουν τη σπουδαιότητα συγκεκριμένων γνώσεων, που πολλές φορές δεν συσχετίζονται με τις εμπειρίες των παιδιών.

1. Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι συσχετίζεται η θεωρητική παραδοχή με τα προβλήματα που περιγράφει το σενάριο;

2. Τι θα προτείνατε στον εκπαιδευτικό να κάνει και πώς, ώστε να δημιουργήσει ένα γνήσιο ενδιαφέρον στα παιδιά, αξιοποιώντας τα νέα θεωρητικά και ερευνητικά δεδομένα;

Έρευνες διαπιστώνουν ότι οι μαθητές αντιμετωπίζουν θετικά τη μαθησιακή διαδικασία, όταν οι ίδιοι εμπλέκονται ενεργά σε αυτή και κυρίως εάν τους δίνεται η ευκαιρία να αλληλεπιδράσουν με συστηματικό τρόπο με το περιβάλλον τους, φυσικό και ανθρωπογενές, κοινωνικο-πολιτισμικό.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση–Πρόβλημα: Μερικοί εκπαιδευτικοί της περιφέρειάς σας, κατά τον ετήσιο προγραμματισμό τους και κατά την προετοιμασία ευρύτερων ενοτήτων και του καθημερινού μαθήματος, βασίζονται σχεδόν αποκλειστικά στο Αναλυτικό Πρόγραμμα και στο σχολικό εγχειρίδιο, χωρίς όμως να λαμβάνουν υπόψη τους και τα δημογραφικά και τα μαθησιακά δεδομένα των μαθητών τους. Αγνοούν, δηλαδή, και αντιπαρέρχονται τόσο την κοινωνική προέλευση των παιδιών, όσο και τις εμπειρίες και τις ιδιαίτερες ανάγκες τους. Αποτέλεσμα, άλλοι μαθητές αδιαφορούν για την εκπαιδευτική διαδικασία και άλλοι αντιδρούν έντονα.

Θεωρητικά και ερευνητικά δεδομένα τονίζουν ότι κάθε μορφής δραματοποιήσεις αποτελούν εργαλεία μάθησης για όλες τις ηλικίες και όλα τα αντικείμενα. Προωθούν την ενεργητική, βιωματική μάθηση και την ελεύθερη έκφραση και δημιουργικότητα του παιδιού, ενώ μπορούν να επιτύχουν την ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. Θέτουν το μαθητή στο κέντρο της εκπαίδευσης, αναγνωρίζοντας παράλληλα τη σημασία του κοινωνικού πλαισίου καθώς επίσης και το διαμεσολαβητικό ρόλο του εκπαιδευτικού.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση–Πρόβλημα: Ένας εκπαιδευτικός εργάζεται σε σχολείο αστικού κέντρου. Έχει 29 χρόνια εμπειρίας και ακολουθεί την ύλη όπως παρατίθεται στο σχολικό εγχειρίδιο, προσπαθώντας ταυτόχρονα να εντάξει καινοτομίες, όπως χρήση power point κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας. Οι μαθητές όμως δεν ενθουσιάζονται και δεν παρακολουθούν με ενδιαφέρον. Ο ίδιος, παρ’ όλο που έχει παρακολουθήσει σχετική επιμόρφωση, θεωρεί ότι οι τεχνικές του Θεάτρου στην Εκπαίδευση και του Εκπαιδευτικού Δράματος, όπως η δραματοποίηση, το παίξιμο ρόλων, κάρτες ρόλων, παγωμένες εικόνες κ.ά. κατεβάζουν το επίπεδο του μαθήματος και μειώνουν τη σοβαρότητα της θέσης του στην τάξη.

1. Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι συσχετίζεται η θεωρητική παραδοχή με τα προβλήματα που περιγράφει το σενάριο;

2. Τι θα λέγατε στον εκπαιδευτικό για να τον πείσετε να αξιοποιήσει στη διδασκαλία τεχνικές του Θεάτρου στην Εκπαίδευση και του Εκπαιδευτικού Δράματος; Σε ποιες περιπτώσεις και με ποιο τρόπο θα του προτείνατε να δοκιμάσει τις προτάσεις σας;

Σύγχρονες απόψεις, που βασίζονται σε επιστημονικά ερευνητικά πορίσματα, θεωρούν ότι σε όλες τις ηλικίες η μάθηση καθίσταται αποτελεσματικότερη με την εμπλοκή των μαθητών σε διαδικασίες διερεύνησης και επίλυσης. Οι μαθητές σε ένα τέτοιο μαθησιακό πλαίσιο έχουν τη δυνατότητα να αναζητήσουν ενεργητικά τη γνώση, που θεωρούν ότι τους είναι χρήσιμη στη συγκεκριμένη διαδικασία, καθώς την εφαρμόζουν για να επιλύσουν ένα πρόβλημα, να αντιμετωπίσουν μια προβληματική κατάσταση και μάλιστα ο καθένας με το δικό του ρυθμό και τρόπο.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Μερικοί εκπαιδευτικοί της περιφέρειας σας, υπό την πίεση του χρόνου, της ύλης, άλλα και αρκετών γονέων, επιλέγουν τη μετωπική διδασκαλία, η οποία τους βοηθάει και την ύλη να καλύψουν, αλλά και να προσφέρουν στους μαθητές τις γνώσεις, που θεωρούνται απαραίτητες για τη σχολική τους επιτυχία. Τη μετωπική διδασκαλία συμπληρώνουν η εξάσκηση και η επανάληψη, με στόχο να διασφαλίσουν σε όλους την ίδια γνωστική υποδομή. Υπάρχουν ωστόσο παιδιά που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να ακολουθήσουν αυτό το ρυθμό.

2. Με ποια επιχειρήματα θα προσπαθούσατε να προβληματίσετε τους εκπαιδευτικούς για τις συγκεκριμένες πρακτικές και με ποιους θα τους προετοιμάζατε;

Σύγχρονες απόψεις, που βασίζονται σε επιστημονικά ερευνητικά πορίσματα, θεωρούν ότι η συστηματική συνεργασία μεταξύ εκπαιδευτικών και γονέων συμβάλλει στην αποτελεσματικότητα του εκπαιδευτικού έργου του σχολείου, ενώ ταυτόχρονα αυξάνει το βαθμό ικανοποίησης εκπαιδευτικών, μαθητών και γονέων. Την ίδια στιγμή οι ίδιες έρευνες δείχνουν ότι η προώθηση ή η διατήρησή της συνεργασίας σχολείου και οικογένειας δεν είναι εύκολη υπόθεση. Συχνά οι σχέσεις γονέων και εκπαιδευτικών χαρακτηρίζονται από αντιπαραθέσεις, σπάνια είναι ισότιμες, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ουσιαστική επικοινωνία μεταξύ τους.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Εκπαιδευτικός της περιφέρειάς σας συχνά έχει στην τάξη τους μαθητές με έντονο πρόβλημα «πειθαρχίας». Αναφέρει στη μητέρα τι ακριβώς συμβαίνει και την ρωτά για τη συμπεριφορά του παιδιού στο σπίτι. Εκείνη της απαντά ότι το παιδί της δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα στο σπίτι. Η μητέρα απευθύνεται την επομένη στον Διευθυντή, δηλώνοντας προσβεβλημένη και δεν δέχεται να ξανασυζητήσει το θέμα με τον εκπαιδευτικό της τάξης. Ο Διευθυντής σας καλεί ως Σύμβουλο για να συζητήσετε το θέμα.

1. Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι συσχετίζονται οι ερευνητικές διαπιστώσεις με τα προβλήματα που περιγράφει το σενάριο;

2. Πώς πιστεύετε ότι μπορείτε να παρέμβετε και να βοηθήσετε, ώστε να επιλυθεί το πρόβλημα που δημιουργήθηκε στο συγκεκριμένο σχολείο;

Έρευνες έχουν δείξει ότι μέσα από το «ανήκειν» του καθενός στο σύνολο των διεργασιών που αναπτύσσονται στις ποικίλες ομάδες, ιδιαίτερα κατά τα πρώτα διαμορφωτικά χρόνια, διαμορφώνεται η αίσθηση του εαυτού, η αντίληψη για τους άλλους, για τις σχέσεις, για τον κόσμο. Η ομάδα είναι μία ζωντανή αναπτυσσόμενη κοινωνική οντότητα, μοναδική στην κάθε της στιγμή και έκφραση, που εμπλέκει πολλές πλευρές της ανθρώπινης λειτουργίας. Για να εργαστεί αποτελεσματικά ένας συντονιστής με μία ομάδα, είναι σημαντικό να γνωρίζει τον τρόπο οργάνωσης και στήριξης της ομάδας.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Καθηγητής Γυμνασίου προβληματίζεται γιατί δεν πετυχαίνει τους στόχους του, όταν επιχειρεί την ομαδοσυνεργατική διδασκαλία. Σε συζήτηση με το Σύμβουλο προκύπτει ότι κατά το χωρισμό των ομάδων αφήνει τους μαθητές να επιλέξουν με ποιον θα συνεργαστούν και συνήθως δημιουργούνται ανομοιογενείς ομάδες σε επίπεδο και αριθμό μελών.

1. Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι συσχετίζεται η ερευνητική διαπίστωση με τα προβλήματα που περιγράφει το σενάριο;

2. Έχοντας υπόψη τη συγκεκριμένη συνθήκη, τι θα συμβουλεύατε τον εκπαιδευτικό να κάνει και πώς, για να δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες για την επιτυχία της ομαδοσυνεργατικής διδασκαλίας;

Έρευνες τονίζουν ότι η χρήση της τεχνολογίας στην τάξη διευρύνει τις υπάρχουσες εκπαιδευτικές δυνατότητες επιτρέποντας την ενσωμάτωση πολλαπλών μέσων για τη διευκόλυνση, τον εμπλουτισμό και την αναβάθμιση του διδακτικού έργου. Μία τάξη, συνδεδεμένη με εκπαιδευτικούς πόρους μέσα κι έξω από το σχολικό κτήριο καθώς και με την τοπική και διεθνή εκπαιδευτική κοινότητα, αποτελεί ισχυρό εργαλείο για τους διδάσκοντες και διδασκόμενους. Συγχρόνως, δημιουργείται ένα συνεργατικό περιβάλλον μάθησης για εκπαιδευτικά σενάρια, που βασίζονται σε συνθετικές εργασίες και προάγουν την κριτική σκέψη.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Καθηγητής της Α Λυκείου, ο οποίος εποπτεύει μία από τις Ερευνητικές Εργασίες που εφαρμόζονται από το τρέχον σχολικό έτος στην Α΄ Λυκείου, δηλώνει ότι χρησιμοποιεί συχνά την τεχνολογία στην τάξη και κυρίως το διαδίκτυο. Ο Σύμβουλος γνωρίζει ότι το Λύκειο αυτό διαθέτει άρτια εξοπλισμένο Εργαστήριο Πληροφορικής και ρωτά τον καθηγητή αν το χρησιμοποιεί και αυτός απαντά: «Δε χρειάζεται, τα περισσότερα παιδιά έχουν πρόσβαση από το σπίτι στο διαδίκτυο. Τους παραπέμπω σε αυτό, για να κάνουν εργασίες ή να δουν κάτι στο σπίτι».

2. Τι θα συμβουλεύατε τον εκπαιδευτικό να κάνει και πώς για την αποτελεσματική χρήση του διαδικτύου στη διδασκαλία, αλλά και στις Ερευνητικές Εργασίες;

Έρευνες έχουν δείξει ότι ο μαθητής τείνει να αναβαθμίσει τους στόχους ύστερα από μία επιτυχία και να τους υποβαθμίσει ύστερα από αποτυχία. Επομένως, ο εκπαιδευτικός οφείλει να βοηθά τους μαθητές να θέτουν στόχους που να είναι μεν προκλητικοί αλλά και συγχρόνως εφικτοί, για να κρατά τη διδασκαλία του μέσα στo πλαίσιo των ικανοτήτων των μαθητών, δηλαδή να μην την κάνει ούτε πολύ δύσκολη ούτε πολύ εύκολη.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση-Πρόβλημα: Εκπαιδευτικός, που διδάσκει σε τρία τμήματα, είναι πάντα πολύ καλά προετοιμασμένος και ζητά τη συμμετοχή των μαθητών πάνω σε ένα θέμα του βιβλίου. Χρησιμοποιεί κείμενα από το εγχειρίδιο και άλλα, προερχόμενα μάλιστα από ποικίλα επιστημονικά πεδία. Οι μαθητές, υπό την πίεση της προετοιμασίας για τις Πανελλήνιες Εξετάσεις, δεν συμμετέχουν και πολλές φορές ασχολούνται με άλλα μέσα στην τάξη (διαβάζουν άλλα μαθήματα κ.ά). Πολλές φορές δυσκολεύονται με τα προσφερόμενα κείμενα και τα δύσκολα θέματα συζήτησης. Στο επαναληπτικό κριτήριο αξιολόγησης σημειώθηκε γενική αποτυχία. Κανένας μαθητής δε βαθμολογήθηκε με βαθμό πάνω από 16. Οι μαθητές εκφράζουν παράπονα.

1. Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι συσχετίζονται τα θεωρητικά και ερευνητικά δεδομένα με το πρόβλημα που περιγράφει το σενάριο;

2. Τι θα προτείνατε στον εκπαιδευτικό να κάνει και πώς, για να προκαλέσει το ενδιαφέρον, έτσι ώστε η διαδικασία να είναι εκπαιδευτικά αποτελεσματική;

Οι μαθητές, υποστηρίζουν, θεωρητικοί και ερευνητές, κινητοποιούνται περισσότερο, όταν οι στόχοι που σχετίζονται με το σχολείο βρίσκονται σε αρμονία με τις δικές τους επιθυμίες, ανάγκες και προσδοκίες. Κυρίως, όταν οι διαδικασίες στις οποίες εμπλέκονται έχουν νόημα για τους ίδιους, καθώς δεν αποκλείουν τους τρόπους με τους οποίους έχουν μάθει να επικοινωνούν με τους άλλους ή να προσεγγίζουν τη γνώση, ούτε περιφρονούν την προσωπική και την οικογενειακή τους ιστορία. Με αυτά ως δεδομένα, χαρακτηρίζουν τη κινητοποίηση του μαθητικού ενδιαφέροντος ως ένα από τα στοιχεία της αποτελεσματικής διδασκαλίας.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση: Εφαρμόζοντας προτάσεις επιμορφωτικού σεμιναρίου, μερικοί εκπαιδευτικοί σε Γυμνάσιο της περιφερείας σας χρησιμοποιούν στην αρχή του μαθήματος επιλεγμένο λογισμικό υλικό, για να κινητοποιήσουν και να διατηρήσουν το μαθητικό ενδιαφέρον. Διαπιστώνουν, όμως, ότι, μετά από μια σύντομη περίοδο, οι μαθητές δεν ανταποκρίνονται πια σε όλα αυτά στον ίδιο βαθμό που ανταποκρίθηκαν στις αρχικές εφαρμογές.

1. Ως Σχολικός Σύμβουλος πώς θα τους εξηγήσετε τους λόγους της αποτυχίας των συγκεκριμένων επιλογών για τον συγκεκριμένο σκοπό;

2. Τι και πώς θα του προτείνατε να εφαρμόσει εναλλακτικά προς κινητοποίηση του μαθητικού ενδιαφέροντος για το νέο μάθημα της ημέρας;

Θεωρητικά και ερευνητικά δεδομένα τονίζουν ότι ο εκπαιδευτικός οφείλει να λαμβάνει υπόψη του τα Αναλυτικά Προγράμματα και το περιεχόμενο της διδακτικής ενότητας. Τα αξιοποιεί κατάλληλα προκειμένου, μέσα από αυτά, να προσφέρει στους μαθητές το υλικό και το πεδίο ανάπτυξης μαθησιακών δραστηριοτήτων, που θα τους βοηθήσουν να αποκτήσουν πληροφορίες, γνώσεις, κώδικες, να αναπτύξουν δεξιότητες, έννοιες, αξίες και στάσεις, και να δοκιμάσουν καινούριους τρόπους σκέψης και επικοινωνίας και νέες μεθοδολογικές προσεγγίσεις επίλυσης προβλημάτων.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση-Πρόβλημα: Νεοδιόριστος εκπαιδευτικός εκφράζει την άποψη ότι δεν απαραίτητο να ακολουθεί το ισχύον Πρόγραμμα Σπουδών , αλλά ούτε και το διδακτικό εγχειρίδιο. Αποφασίζει ο ίδιος το θέμα και ορίζει τους στόχους του ανάλογα. Πολλές φορές τα θέματα δε σχετίζονται με το περιεχόμενο του βιβλίου, αλλά ο ίδιος θεωρεί ότι παρουσιάζουν περισσότερο ενδιαφέρον. Συμφωνούν μάλιστα και τα παιδιά, γιατί, όπως λέει, τα θέματα του είναι προκλητικά.

2. Τι θα προτείνατε στον εκπαιδευτικό να κάνει και πώς, ώστε να καταλάβει το ρόλο και να αξιοποιήσει τις δυνατότητες των Προγραμμάτων Σπουδών;

Θεωρητικά και ερευνητικά δεδομένα τονίζουν ότι ο εκπαιδευτικός ανεξάρτητα από το γνωστικό του αντικείμενο πρέπει να χρησιμοποιεί στρατηγικές που προάγουν τις γνωστικές και μετα-γνωστικές ικανότητες που συγκροτούν την κριτική σκέψη, τις οποίες να λαμβάνει υπόψη του κατά το σχεδιασμό της διδασκαλίας.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση-Πρόβλημα: Εκπαιδευτικός με 20ετή εμπειρία εκφράζει τον προβληματισμό του για το μάθημα, διότι οι μαθητές έχουν πολύ συχνά απορίες και ζητούν να διατυπώσουν ερωτήσεις, οι οποίες όμως αποσυντονίζουν τη διαδικασία και εκτρέπουν την πορεία που έχει σχεδιάσει. Κάποιες, μάλιστα, δεν γνωρίζει να τις απαντήσει. Γι’ αυτό αποφεύγει να δίνει το λόγο για ερωτήσεις και δεν αφήνει τα χρονικά περιθώρια να διατυπώνονται.

2. Τι θα προτείνατε στον εκπαιδευτικό να κάνει και πώς, ώστε να καταλάβει το ρόλο των ερωτήσεων για τη μετα-γνώση των μαθητών του;

2. Υπάρχουσα Κατάσταση-Πρόβλημα: Εκπαιδευτικός με 29 χρόνια στην εκπαίδευση παραδέχεται ότι μπαίνει χωρίς ιδιαίτερη προετοιμασία για το νέο μάθημα. Πιστεύει ότι η εμπειρία που έχει του επιτρέπει να αυτενεργεί και να προσαρμόζεται. Δεν χρησιμοποιεί στην τάξη το βιβλίο και εποπτικά μέσα, διότι θεωρεί ότι η παρουσία του έμπειρου και ταλαντούχου εκπαιδευτικού αρκεί. Πιστεύει ότι δεν είναι αναγκαίο να ασχοληθεί με τη στοχοθεσία και δηλώνει ότι ουσιαστικά δεν την κρίνει απαραίτητη, αφού η εμπειρία και η ζωντανή τάξη οδηγούν τα με φυσικό τρόπο τη διδασκαλία και κρατούν το ενδιαφέρον των μαθητών.

2. Τι θα προτείνατε στον εκπαιδευτικό, ώστε να κατανοήσει την έννοια της στοχοθεσίας και τον ρόλο των Προγραμμάτων Σπουδών;

Παιδαγωγικές έρευνες διαπιστώνουνότι η κινητοποίηση του μαθητικού ενδιαφέροντος αποτελεί ένα από τα στοιχεία της αποτελεσματικής διδασκαλίας, γιατί ενεργοποιεί τα κίνητρα μάθησης. Οι μαθητές, υποστηρίζουν οι θεωρητικοί, κινητοποιούνται περισσότερο, όταν οι δάσκαλοι τους τούς θέτουν μπροστά σε «καταστάσεις-προβλήματα», που προκαλούν ρήξη με την υπάρχουσα γνώση και κατανόηση, προκαλώντας, έτσι, και την επιθυμία της ανακάλυψης. Οι καταστάσεις-προβλήματα, έτσι, μετατρέπονται σε κίνητρα μάθησης.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί σε ΕΠΑΛ, για να κινητοποιήσουν και να διατηρήσουν το μαθητικό ενδιαφέρον, προσαρμόζουν –όπως νομίζουν– το μάθημα στις δυνατότητες των μαθητών: το απλοποιούν πολύ, χρησιμοποιούν σχεδιαγράμματα και εξηγούν τα πάντα ακολουθώντας γραμμικά την πορεία του σχολικού βιβλίου. Σύντομα διαπιστώνουν ότι οι μαθητές δεν ανταποκρίνονται.

2. Τι και πώς θα τους προτείνατε να εφαρμόσουν εναλλακτικά προς κινητοποίηση του μαθητικού ενδιαφέροντος για το νέο μάθημα της ημέρας;

Έρευνες αναφέρουν ότι η αυτοαντίληψη είναι μια ζωτική ανθρώπινη ιδιότητα σημαντική για τον επαγγελματία. Όταν ανακύπτει ένα πρόβλημα στην εργασία, η αντίδραση του καθενός συνδέεται με την άποψη που έχει για τον εαυτό του, τόσο στο προσωπικό όσο και στο επαγγελματικό επίπεδο. Μάλιστα, η λύση ή η βελτίωση εξαρτάται, σε μεγάλο βαθμό, από τις επαγγελματικές και προσωπικές δεξιότητες του ίδιου να διαχειριστεί το πρόβλημα, να αναλύσει δηλαδή συνετά και μεθοδικά τι πραγματικά συμβαίνει στους άλλους και στον εαυτό του.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση-Πρόβλημα: Εκπαιδευτικός, διορισμένος πριν 5 χρόνια συναντά πρόβλημα ελέγχου της τάξης σε δύο τμήματα, ένα της Β΄ και ένα της Γ΄ Λυκείου. Η κατάσταση έφτασε σε τέτοιο σημείο που αντιμετωπίζει περιστατικά ανυπακοής και αγένειας. Ο ίδιος θεωρεί τα προβλήματα ως άμεση απόδειξη της ανεπάρκειάς του και ζητά από το Σχολικό Σύμβουλο να τον βοηθήσει να απομακρυνθεί από το σχολείο και να εργάζεται στο εξής σε κάποιο γραφείο.

2. Τι θα συμβουλεύατε τον εκπαιδευτικό να κάνει και πώς για τη βελτίωση της πρακτικής του και της αυτο-αντίληψής του;

Έρευνες έχουν καταλήξει ότι τα παιδιά που ανήκουν σε διαφορετικούς πολιτισμούς απαιτούν και διαφορετική συμπεριφορά. Οι ίδιες έρευνες αναφέρουν ότι τρόποι που ερμηνεύουν τις πράξεις και τις απαιτήσεις των εκπαιδευτικών μπορεί να διαφέρουν ανεπαίσθητα ανάλογα με τον πολιτισμό που κομίζει ο κάθε μαθητής και σύμφωνα με τον οποίο έχει ανατραφεί. Αντίστοιχα, οι εκπαιδευτικοί πρέπει να προσέχουν τον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύουν τις συμπεριφορές των παιδιών από άλλους πολιτισμούς, γιατί διατρέχουν τον κίνδυνο να εκλάβουν τις συμπεριφορές αυτές ως αγενείς ή απειλητικές, ενώ μπορεί το παιδί να μην έχει τέτοια πρόθεση.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Καθηγητής που διδάσκει στην Α΄ Λυκείου παραπονιέται ότι έχει μαθητές μετανάστες από άλλες χώρες που παρουσιάζουν γλωσσικά προβλήματα. Δυσκολεύονται να εκφράσουν τις απόψεις τους και να πάρουν θέση σε ζητήματα του μαθήματος. Συχνά δεν κατανοούν έννοιες, αλλά και τι ακριβώς ζητάει ο εκπαιδευτικός με αποτέλεσμα να δείχνουν απρόθυμοι. Ο καθηγητής προβληματίζεται, επειδή θεωρεί ότι τον αμφισβητούν μέσα στην τάξη.

2. Τι θα προτείνατε στον εκπαιδευτικό να κάνει και πώς, ώστε οι μαθητές/μετανάστες να ενεργοποιηθούν στην τάξη;

Έρευνες έχουν δείξει ότι είναι σπάνιο να υπάρξει σωματική επίθεση μαθητή κατά εκπαιδευτικού χωρίς προειδοποίηση και, μάλιστα, από ένα μαθητή που ήταν έως εκείνη τη στιγμή φιλικός και συνεργατικός. Σε τέτοιες περιπτώσεις έχουν προϋπάρξει σαφείς ενδείξεις ότι ο μαθητής είναι εριστικός ή ότι για κάποιο λόγο έχει συσσωρεύσει μέσα του πολλή αγανάκτηση ή ματαίωση εναντίον του εκπαιδευτικού ειδικά ή του σχολείου γενικά.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Καθηγητής τηλεφωνεί ταραγμένος στο Σύμβουλο και αναφέρεται σε ένα δύσκολο περιστατικό που βιώνει. Ένας μαθητής σε έντονη παρατήρησή του στο διάδρομο αντέδρασε χτυπώντας τον στον ώμο. Ο ίδιος δεν ανταπέδωσε και απάντησε λέγοντάς του ήρεμα και λογικά «Θα εξηγηθούμε στο γραφείο του διευθυντή». Καθώς επέρχεται η συνάντηση ρωτά τον Σύμβουλο για την αντίδρασή του και τη στάση που θα υιοθετήσει στη συνάντηση, αφού ο νέος κινδυνεύει να χάσει τη χρονιά του από απουσίες.

2. Τι θα λέγατε στον εκπαιδευτικό για την αντίδρασή του και τι θα του προτείνατε, με παιδαγωγικά κριτήρια, να κάνει και πώς για στη μελλοντική του στάση;

Έρευνες έχουν δείξει ότι η τήρηση από τον εκπαιδευτικό ορισμένων απλών κανόνων διοίκησης της τάξης αποτελεί ζωτικό παράγοντα για την άσκηση ενός καλού ελέγχου. Στη διοίκηση περιλαμβάνονται ο σχεδιασμός, η οργάνωση και η προετοιμασία του μαθήματος. Η καλή διοίκηση επιτρέπει στο μαθητικό σύνολο να διαμορφώσει μια ευκρινή εικόνα για τι συμβαίνει, τι ζητείται, ποιες είναι οι συνέπειες της συμπεριφοράς, επιθυμητές ή μη και ποιος είναι ο δάσκαλός τους, όσον αφορά την επαγγελματική του επάρκεια.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Καθηγητής που εργάζεται στο Γυμνάσιο διερωτάται γιατί δεν μπορεί να ελέγξει την τάξη, παρόλο που προετοιμάζεται για το μάθημά του και επιχειρεί εναλλακτικές μεθόδους και τεχνικές προσέγγισης. Η κατάσταση πολλές φορές χαλαρώνει τόσο, που ενοχλούνται τα παρακείμενα τμήματα. Ο εκπαιδευτικός παραδέχεται ότι καθυστερεί να μπει στην τάξη και συνήθως κρατά τους μαθητές στο διάλειμμα στην τάξη. Μάλιστα, μερικές φορές χρειάζεται να βγει από την τάξη για να αναζητήσει ένα υλικό ή εξάρτημα (χαρτιά/μαρκαδόροι, πολύμπριζο κ.λπ.). Κάποιες φορές, όταν μπει κανονικά, τελειώνει το μάθημα πιο νωρίς.

2. Τι θα λέγατε στον εκπαιδευτικό να κάνει και πώς σχετικά με τη διοίκηση και τον έλεγχο της τάξης, έτσι ώστε να προσφέρει ένα ικανοποιητικό μαθησιακό περιβάλλον στους μαθητές του;

Ερευνητικά και θεωρητικά δεδομένα εισηγούνται σε περίπτωση συγκεκριμένου προβλήματος ελέγχου στην τάξη ότι ο εκπαιδευτικός μπορεί ο ίδιος να το αντιμετωπίσει. Να βοηθήσει τα παιδιά να συλλογιστούν πάνω στη συμπεριφορά τους και να αναγνωρίσουν τους διάφορους παράγοντες που την επηρεάζουν, να υπολογίσουν τις συνέπειες συγκεκριμένων συμπεριφορών και να ερμηνεύσουν πιο έγκυρα τις προθέσεις των άλλων απέναντί τους. Έτσι, τους βοηθά να τροποποιήσουν και να εξελίξουν τις αντιλήψεις τους για τον εαυτό τους, τις εκτιμήσεις που κάνουν για τις πράξεις τους και τους μακροπρόθεσμους και βραχυπρόθεσμους στόχους τους.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Καθηγητής της περιφερείας σας αντιμετωπίζει έντονα προβλήματα με συγκεκριμένο μαθητή, ο οποίος από την αρχή της χρονιάς έχει αντιδραστική συμπεριφορά. Δεν συμμετέχει, μιλά, δημιουργεί άσχημες καταστάσεις, μιλά στον καθηγητή με έντονο ύφος. Η κατάσταση είναι ανυπόφορη. Σκέφτεται να τον παραπέμψει στον διευθυντή και στη συνέχεια να ζητήσει από το σύλλογο των διδασκόντων να του κάνουν συστάσεις και να τον τιμωρήσουν.

2. Τι θα λέγατε στον εκπαιδευτικό για τον τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος και τι θα του προτείνατε να κάνει και πώς, με παιδαγωγικά κριτήρια, για τη μελλοντική του στάση;

Έρευνες τονίζουν ότι στις ανταμοιβές και τιμωρίες ισχύει η ενεργός εξάρτηση. Οι δράσεις που δεν ανταμείβονται ή τιμωρούνται τείνουν να εξαλείφονται. Όσο ισχυρότερη είναι η ανταμοιβή, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να εδραιωθεί η συμπεριφορά και όσο πιο έντονη είναι η τιμωρία, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να εξαφανιστεί η συμπεριφορά. Η τιμωρία, βέβαια, ορίζεται, κυρίως, ως απουσία της ανταμοιβής.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Εκπαιδευτικός σε Γυμνάσιο το μήνα Φεβρουάριο, παραπονείται, διότι τα μέτρα που πήρε μετά από τις διακοπές των Χριστουγέννων, για να ελέγξει τις τάξεις του, δεν απέδωσαν. Τους πρότεινε ποινές, για τις ανάρμοστες συμπεριφορές, που σχετίζονται με τη βαθμολογία και την αποβολή από την τάξη. Βέβαια, δεν τις επέβαλε ακόμα, αλλά επιφυλάσσεται. Ζητά την άποψη του Συμβούλου, γιατί δεν καταλαβαίνει τι κάνει λάθος.

2. Τι θα συμβουλεύατε τον εκπαιδευτικό να κάνει και πώς σχετικά με την τακτική του;

Έρευνες τονίζουν ότι μεγάλη σημασία στη διατήρηση της γνώσης έχει η συνδυαστική χρήση εικόνας και λεκτικής περιγραφής και εξήγησης. Δηλαδή μια εικόνα που την παρουσιάζει και την ονοματίζει, με ή χωρίς επιπρόσθετες πληροφορίες, έχει το πλεονέκτημα να περιέχει δύο αντίγραφα «ίχνους» στη μνήμη, ένα λεκτικό και ένα οπτικό. Έτσι, η οπτική βοήθεια συμβάλλει σημαντικά στη μάθηση και στη διατήρησή της. Εκτός από πρωτοτυπία στη διδασκαλία, δίνει παραπέρα ώθηση στην επικοινωνία.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Εκπαιδευτικός σε Γυμνάσιο αναρωτιέται γιατί οι μαθητές, ενώ ο ίδιος κατά τη διδασκαλία αναλύει όσα χρειάζονται και ζητά από τους μαθητές να τα παρατηρήσουν αυτά στις εικόνες του βιβλίου, εκείνοι δεν κατανοούν τα ζητούμενα ή αδιαφορούν. Θεωρεί ότι οι εικόνες θα έπρεπε να κινούν το ενδιαφέρον τους.

2. Τι θα συμβουλεύατε τον εκπαιδευτικό να κάνει και πώς σχετικά με την τακτική του;

Έρευνες έδειξαν ότι το πολυτροπικό κείμενο (συνδυάζει περισσότερους από έναν τρόπους επικοινωνίας του περιεχομένου του) προσεγγίζεται διαφορετικά από τους μαθητές στην τάξη ως πηγή μάθησης, πληροφόρησης, καλλιέργειας στάσεων και αντιλήψεων. Η εικόνα είναι κυρίαρχη στις συνειδήσεις των νέων, ακόμη και όταν χρησιμοποιείται γραπτό κείμενο στη διδασκαλία. Η χρήση εικόνας ή η δημιουργία της με βιωματικές μεθόδους αποδεικνύεται αποδοτικότερη σε σχέση με τη χρήση μονοτροπικού μέσου.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Εκπαιδευτικός με 20ετή εμπειρία αντιδρά στην πρόταση του Συμβούλου να χρησιμοποιούν στη διδασκαλία πολυτροπικά κείμενα, όπως ο κινηματογράφος, η εικόνα, το τραγούδι. «Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Δεν μπορούμε να ακολουθούμε τη μόδα και να εκφυλίζουμε το επίπεδο». Στον αντίποδα προτείνει τη χρήση κειμένων, η ανάλυση των οποίων μπορεί να οδηγήσει αποδοτικότερα στη μάθηση και να έχει και ενδιαφέρον για τους μαθητές.

2. Τι θα λέγατε στον εκπαιδευτικό να κάνει και πώς σχετικά με την πολυτροπικότητα του μαθήματος και τη δυναμική των πολυτροπικών τεχνικών;

Θεωρητικοί και ερευνητές της εκπαίδευσης επισημαίνουν ότι ένα από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα της μετατροπής της τάξης σε κοινότητα διερεύνησης είναι ότι τα μέλη της κοινότητας αρχίζουν να αναζητούν, να αναγνωρίζουν και να διορθώνουν τις μεθόδους και τις διαδικασίες ο ένας του άλλου. Έτσι, στο βαθμό που ο κάθε συμμετέχων είναι σε θέση να εσωτερικεύσει τη μεθοδολογία της κοινότητας στο σύνολό της, μπορεί να γίνει αυτο-διορθωτικός ως προς τη δική του σκέψη.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Καθηγητής Λυκείου που διδάσκει στην Α΄ τάξη και εποπτεύει Ερευνητική Εργασία επιχειρεί να οργανώσει τους μαθητές για γα εργασθούν με ομαδοσυνεργατικό τρόπο. Στην πρώτη συνάντηση με τους μαθητές τους ζήτησε να σχηματίσουν με τους διπλανούς τους τις 4μελής ομάδες που θα αναλάβουν να διερευνήσουν βασικά ερωτήματα του θέματος της εργασίας. Σύντομα διαπιστώνει δυσλειτουργίες: οι μαθητές, μολονότι υποτίθεται ότι συνεργάζονταν ως ομάδα, στην πραγματικότητα έκαναν τις εργασίες μόνοι τους. Άλλοτε πάλι εξαντλούνταν σε άγονες αντιπαραθέσεις και δεν αξιοποιούσαν τη σκέψη/οπτική του συμμαθητή τους. Ο εκπαιδευτικός αναζητά τρόπους να κάνει παραγωγική την ομαδική εργασία.

1. Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι συσχετίζεται η θεωρητική παραδοχή με τα προβλήματα που περιγράφει το σενάριο;

2. Πώς θα προτείνατε στον εκπαιδευτικό να κινηθεί, για να δημιουργήσει πραγματικές κοινότητες διερεύνησης στις τάξεις τους;

Σύμφωνα με το ισχύον Πρόγραμμα Σπουδών βασικός στόχος της αξιολόγησης του μαθητή είναι η ανατροφοδότηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας και ο εντοπισμός των μαθησιακών ελλείψεων, με σκοπό τη βελτίωση της προσφερόμενης σχολικής εκπαίδευσης και τελικά την πρόοδο του μαθητή. Η αξιολόγηση έχει διαμορφωτικό χαρακτήρα και δεν αφορά αποκλειστικά στον έλεγχο του μαθητή, αλλά στον έλεγχο του διδακτικού έργου.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Εκπαιδευτικός σε Γυμνάσιο θεωρεί τη γραπτή δοκιμασία του τριμήνου το βασικό παράγοντα αξιολόγησης του μαθητή. Χρησιμοποιεί κλασικές ερωτήσεις κλειστού τύπου με βάση το κείμενο του βιβλίου, συνήθως τέσσερις, και ανάλογα με το βαθμό αξιολογεί το μαθητή στο τρίμηνο. Ο ίδιος παραδέχεται ότι δεν συνυπολογίζει τη γενική εικόνα, συμμετοχή, προφορική εξέταση του καθενός, γιατί δεν έχει τη δυνατότητα με τόσους μαθητές να διατηρεί σημειώσεις, βαθμολόγιο, φάκελο μαθητή κ.λπ. Από την άλλη θεωρεί ότι οι μέτριοι και κακοί βαθμοί προσδίδουν στον ίδιο κύρος και βοηθούν στον έλεγχο της τάξης.

2. Τι θα συμβουλεύατε τον εκπαιδευτικό να κάνει και πώς σχετικά με την τακτική του;

Σύμφωνα με το ισχύον Πρόγραμμα Σπουδών βασικός στόχος της αξιολόγησης του μαθητή είναι η ανατροφοδότηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας και ο εντοπισμός των μαθησιακών ελλείψεων, με σκοπό τη βελτίωση της προσφερόμενης σχολικής εκπαίδευσης και τελικά την πρόοδο του μαθητή. Έχει διαμορφωτικό χαρακτήρα και δεν αφορά αποκλειστικά στον έλεγχο του μαθητή, αλλά στον έλεγχο του διδακτικού έργου.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Εκπαιδευτικός με εμπειρία τριών δεκαετιών σε Γυμνάσιο θεωρεί ότι στο επαναληπτικό κριτήριο αξιολόγησης δεν είναι απαραίτητες οι ερωτήσεις ανοιχτού τύπου. Ακολουθεί παραδοσιακές μορφές γραπτής αξιολόγησης. Εκτός αυτού λαμβάνει ως βασικό παράγοντα αξιολόγησης του μαθητή το βαθμό του γραπτού κριτηρίου και στο τρίμηνο ο βαθμός είναι ταυτόσημος. Δεν συνυπολογίζει τη γενική εικόνα, συμμετοχή, προφορική εξέταση του καθενός, επειδή θεωρεί ότι έτσι είναι «πιο αντικειμενικός ο τρόπος αξιολόγησης».

2. Τι θα συμβουλεύατε τον εκπαιδευτικό να κάνει και πώς σχετικά με την τακτική του;

Σύμφωνα με σύγχρονα επιστημονικά ερευνητικά πορίσματα, βασικό χαρακτηριστικό ενός προγράμματος συνεργατικής μάθησης είναι η υιοθέτηση δημοκρατικών διαδικασιών στο σχεδιασμό, την υλοποίηση και την αξιολόγησή του. Η συνεργατική αυτή στόχευση σημαίνει συμμετοχή των μαθητών σε όλες τις διαδικασίες: συνδιαμόρφωση του προγράμματος των δραστηριοτήτων, διαπραγμάτευση, ανάπτυξη του αισθήματος του «ανήκειν» και συμμετοχή σε μια κοινή προσπάθεια στην προοπτική μιας συλλογικής δράσης και δημιουργίας. Υποστηρίζεται μάλιστα ότι τέτοιες επιλογές όχι μόνο συμβάλλουν στην καλλιέργεια ενός συλλογικού πνεύματος, αλλά ότι, υπό προϋποθέσεις, μπορούν να ενδυναμώσουν και τους λιγότερο ευνοημένους μαθητές.

1. Δεδομένα: Γ΄ τάξη Γυμνασίου σε αστική συνοικία .

2. Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Στα σχολεία της συγκεκριμένης περιφέρειας οι εκπαιδευτικοί δεν οργανώνουν συνεργατικές δραστηριότητες με το πρόσχημα ότι σε τέτοιες δραστηριότητες λόγω της ανομοιομορφίας του μαθητικού πληθυσμού δημιουργούνται προβλήματα, διαταράσσεται η τάξη και εντείνονται φαινόμενα ανταγωνισμού ή/και ρατσιστικών συμπεριφορών. Η εργασία επίσης σε ομάδες εντός του προγράμματος περιορίζεται στην παράλληλη εργασία των μαθητών στην προοπτική της επίτευξης απλώς ενός κοινού στόχου. Ακόμη και όσοι/ες «αποδέχονται» τη μαθησιακή αξία τέτοιων συνεργατικών δράσεων και συνειδητοποιούν ευρύτερα την παιδευτική τους σημασία, τις θεωρούν ιδιαίτερα απαιτητικές και χρονοβόρες, οπότε με πρόσχημα την κάλυψη της ύλης και τις κατευθύνσεις του αναλυτικού προγράμματος δεν επιχειρούν τέτοιου είδους αλλαγές.

2. Με ποια επιχειρήματα θα προσπαθούσατε να προβληματίσετε τους εκπαιδευτικούς για τις συγκεκριμένες πρακτικές και ποιες εναλλακτικές πρακτικές θα τους προτείνατε;

Το σχολείο αναμένεται και μπορεί να συμβάλει στην προαγωγή κλίματος αποδοχής του «άλλου», που είναι διαφορετικός, διότι διαμορφώνει άμεσα τις αναπαραστάσεις των παιδιών για το διαφορετικό και, κατ’ επέκταση, τη δημιουργία στερεοτύπων. Οι τρόποι με τους οποίους το σχολείο επιτελεί αυτόν τον εξειδικευμένο, αλλά επίκαιρο, ρόλο είναι πολλοί, με κυριότερους τους εξής: (α) την απευθείας κοινωνικοποιητική διαδικασία και την επαφή με άλλα παιδιά, τα οποία διαφέρουν κοινωνικοπολιτισμικά, εθνοτικά, γλωσσικά, φυλετικά, (β) τις στάσεις και τις επιλογές των εκπαιδευτικών και (γ) το φανερό ή κρυφό Αναλυτικό Πρόγραμμα με τις υπόρρητες υποδηλώσεις και αποσιωπήσεις.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Σε μερικά σχολεία ή σε μεμονωμένες τάξεις της περιφέρειάς σας υπάρχουν προβλήματα με την αποδοχή και την ένταξη των αλλοδαπών. Η απόρριψή τους είναι συνήθως σιωπηρή και έμμεση, αλλά σε μερικές περιπτώσεις γίνεται φανερή και βίαιη. Όταν μερικοί εκπαιδευτικό έθεσα άμεσα το θέμα, διαπίστωσαν το έντονο ενδιαφέρον των παιδιών γύρω από αυτή τη συζήτηση. Το ζήτημα αυτό τους απασχόλησε και τους προβλημάτισε.

1. Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι συσχετίζεται η θεωρητική παραδοχή με τα προβλήματα που περιγράφει το σενάριο;

2. Τι θα προτείνατε στους εκπαιδευτικούς να κάνουν και πώς, ώστε να μπορέσουν να κατανοήσουν τα προβλήματα που δημιουργούνται και να αντιμετωπίσουν τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα που εκφράζουν τα παιδιά στο σχολείο;

Μία από τις παιδαγωγικές αρχές στις οποίες στηρίζεται η Διαπολιτισμική Προσέγγιση της Εκπαίδευσης είναι η ερευνητική διαπίστωση σύμφωνα με την οποία οι μαθητές αναπτύσσουν πραγματική επιθυμία για μάθηση, όταν αισθάνονται ότι αναγνωρίζεται το βίωμά τους και η αξία τους και όταν σε αυτή την διαδικασία μπορούν να καταθέσουν τις εμπειρίες τους. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο αισθάνονται ότι αναγνωρίζεται η πολιτισμική τους ταυτότητα και νιώθουν ότι μπορούν να αναζητήσουν το χώρο να δράσουν και να παρέμβουν στη διαδικασία διερευνώντας, διατυπώνοντας απορίες αλλά και δοκιμάζοντας μαζί με τους άλλους και σε αλληλεπίδραση μαζί τους λύσεις και διευρύνοντας τις εμπειρίες και τα ενδιαφέροντά τους.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Κάποιοι εκπαιδευτικοί θεωρούν ότι οι αλλοδαποί μαθητές δυσκολεύουν την απρόσκοπτη εξέλιξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Εστιάζουν στις δυσκολίες επικοινωνίας, αλλά και στα προβλήματα που προκύπτουν τόσο από τις διαφορετικές πολιτισμικές πρακτικές, με τις οποίες τα παιδιά αυτά είναι εξοικειωμένα, όσο και από την αδυναμία τους να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της δουλειάς στο σχολείο. Με τη στάση τους αυτή είναι δυνατόν να οδηγήσουν τους αλλοδαπούς μαθητές στο εκπαιδευτικό περιθώριο και έμμεσα προς την «παραβατική» συμπεριφορά.

Σύγχρονες απόψεις, που βασίζονται σε επιστημονικά ερευνητικά πορίσματα, θεωρούν ότι η γνώση κατακτιέται όταν οι μαθητές την επενδύουν με ένα νόημα για αυτά τα ίδια, για τη ζωή τους και την προσωπική τους ιστορία. Έτσι, υποστηρίζεται ότι κάθε εκπαιδευτική διαδικασία πρέπει να (ανα)τροφοδοτεί το ενδιαφέρον των μαθητών, ώστε να διασφαλίζει την ενεργητική συμμετοχή τους, και να διαμορφώνει ένα μαθησιακό περιβάλλον που να συνδέει το νέο με τις υπάρχουσες γνώσεις και εμπειρίες των μαθητών.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Στην περιφέρειά σας διαπιστώνετε ότι μερικοί εκπαιδευτικοί διδάσκουν την ενότητα της ημέρας χωρίς να κάνουν καμία συσχέτιση με προηγούμενες ενότητες, με άλλα μαθήματα και , κυρίως, χωρίς καμία προσπάθεια να συσχετίζουν το διδασκόμενο μάθημα με τις εμπειρίες και τα ενδιαφέροντα των μαθητών. Επιλέγουν τις δραστηριότητες και τα θέματα με τα οποία ασχολούνται με κριτήριο τις προτάσεις του Αναλυτικού Προγράμματος και προηγούμενες επιτυχημένες πρακτικές ανεξάρτητα από το συγκεκριμένο τμήμα στο οποίο διδάσκουν.

2. Με ποια επιχειρήματα θα προβληματίζατε και με ποιες προτάσεις θα προετοιμάζατε τους εκπαιδευτικούς για εναλλακτικές πρακτικές παιδαγωγικότερες;

Οι θεωρητικοί υποστηρικτές της ομαδοσυνεργατικής μάθησης επισημαίνουν ότι ένα από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα της εργασίας των μαθητών σε ομάδες στο πλαίσιο προγραμματισμένων δράσεων, όπως είναι οι προτεινόμενες από τα νέα Προγράμματα Σπουδών «Βιωματικές Δράσεις», είναι ότι οι μαθητές αρχίζουν να αναπτύσσουν το αίσθημα του «ανήκειν» και να δημιουργούν μια κοινότητα μάθησης. Σε αυτή την κοινότητα μάθησης δεν διαμορφώνονται μόνο κοινοί στόχοι, αλλά οι μαθητές αρχίζουν επίσης να διερευνούν, να αναγνωρίζουν, να βελτιώνουν και να εμπλουτίζουν τις μεθόδους, τις διαδικασίες και τους τρόπους σκέψης ο ένας του άλλου.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Μερικοί εκπαιδευτικοί της περιφέρειας σας έχουν σοβαρές επιφυλάξεις για τις ομαδικές ερευνητικές εργασίες(projects) και προσανατολίζονται προς τις ατομικές. Προς τούτο επικαλούνται το γεγονός ότι συχνά δεν εργάζονται όλοι οι μαθητές το ίδιο στο πλαίσιο της ομάδας, αλλά παρ΄ όλα λαμβάνουν τον ίδιο βαθμό. Έτσι, δημιουργούνται αδικίες και καλλιεργούνται σε μερικούς μαθητές στάσεις και πρακτικές εκμετάλλευσης της εργασίας των άλλων.

1. Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι συσχετίζεται η θεωρητική παραδοχή με τα προβλήματα που περιγράφει το σενάριο;

2. Πώς θα προτείνατε στους εκπαιδευτικούς να κινηθούν, για να δημιουργήσουν πραγματικές κοινότητες μάθησης, όπου θα εργάζονται συλλογικά, χωρίς τα προαναφερόμενα προβλήματα;

Σύγχρονες απόψεις, που βασίζονται σε επιστημονικά ερευνητικά πορίσματα, θεωρούν ότι πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο εκπαιδευτικός στην τάξη οφείλονται σε μεγάλο βαθμό αφενός στην αδυναμία του σχολείου να ανταποκριθεί στις ανάγκες των συγκεκριμένων μαθητών και αφετέρου στην επιλογή, ιεράρχηση και γλωσσική διατύπωση των γνώσεων και την εφαρμογή πολιτισμικών πρακτικών, που αποκλείουν συγκεκριμένες ομάδες μαθητών από την εκπαιδευτική διαδικασία. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι αποκλειόμενες ομάδες είτε παραμένουν βουβές και παθητικές είτε διεκδικούν με παραβατικούς τρόπους την «παρουσία» τους στο σχολείο.

1. Δεδομένα: Τάξεις Γυμνασίου και Λυκείου;;;.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Σε αρκετά σχολεία της περιφέρειάς σας κάποιοι μαθητές αδυνατούν να ενσωματωθούν στην τάξη και/ή νιώθουν περιθωριοποιημένοι και παραμένουν σιωπηλοί ή είναι ανήσυχοι. Έτσι, παρεμποδίζουν την εκπαιδευτική διαδικασία, με αποτέλεσμα να τους επιβάλλονται ποινές, οι οποίες σε καμία περίπτωση δεν συμβάλουν στην αντιμετώπιση του προβλήματος.

2. Με ποια επιχειρήματα θα προβληματίζατε και με ποιες προτάσεις θα προετοιμάζατε τους εκπαιδευτικούς για εναλλακτικές πρακτικές παιδαγωγικότερες, που θα ενσωματώσουν όλους τους μαθητές στη διαδικασία;

Στην εκπαίδευση των ενηλίκων εφαρμόζονται διεθνώς εκπαιδευτικές μέθοδοι που ενθαρρύνουν την ανταλλαγή εμπειριών μεταξύ επιμορφουμένων, τη συνεργασία, τη διερευνητική μάθηση, την ενεργό συμμετοχή και την ανάπτυξη κριτικού στοχασμού. Οι πρακτικές εφαρμοζόμενες στην ενδο-σχολική επιμόρφωση αναπτύσσουν ένα συνεργατικό και (ανα)στοχαστικό κλίμα, που διευκολύνει την αμοιβαία σχέση θεωρίας και πράξης και μετατρέπουν τους εκπαιδευτικούς από «καταναλωτές» της έρευνας σε ερευνητές της δικής τους εκπαιδευτικής πράξης.

2. Υπάρχουσα κατάσταση-πρόβλημα: Ως Σχολικός Σύμβουλος καλείστε να αντιμετωπίσετε πολλά και σημαντικά προβλήματα στην περιοχή ευθύνης σας: εποπτεία πολλών σχολείων, μεγάλο αριθμό εκπαιδευτικών, πολλές και διαφορετικές επιμορφωτικές ανάγκες και μεγάλη δυσκολία στην επικοινωνία και συνεργασία μεταξύ των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών. Οι επιμορφωτικές συναντήσεις με εισηγήσεις αποβαίνουν άκαρπες και οι εκπαιδευτικοί συνεχίζουν να διαμαρτύρονται.

1. Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι συσχετίζεται η θεωρητική παραδοχή με τα προβλήματα που περιγράφει το σενάριο;

2. Πώς νομίζετε ότι θα πρέπει να σχεδιάσετε και να οργανώσετε την επιμόρφωση στην περιοχή ευθύνης σας προκειμένου να ανταποκριθείτε όσο το δυνατόν περισσότερο στις αυξανόμενες ανάγκες των εκπαιδευτικών;

Σύγχρονες απόψεις, που βασίζονται σε επιστημονικά ερευνητικά πορίσματα, θεωρούν ότι το ψυχολογικό κλίμα της σχολικής τάξης επηρεάζει σημαντικά (α) τη σχολική μάθηση, (β) την κοινωνική μάθηση και συμπεριφορά, (γ) τον βαθμό ικανοποίησης των μαθητών από το σχολείο και (δ) την ψυχική υγεία των μαθητών όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης. Οι διαπιστώσεις αυτές είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες, διότι το ψυχολογικό κλίμα είναι ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες μάθησης, που έχει τη δυνατότητα να διαμορφώσει με δική του παρέμβαση ο εκπαιδευτικός.

2. Υπάρχουσα κατάσταση-πρόβλημα: Σε μερικά σχολεία της περιφέρειάς σας κυριαρχεί μια υπερένταση τόσο στις σχέσεις εκπαιδευτικών και μαθητών όσο και στις σχέσεις μεταξύ μαθητών, οι οποίοι έρχονται σε συνεχείς συγκρούσεις μεταξύ τους. Οι εκπαιδευτικοί παρεμβαίνουν κατασταλτικά μόνο όταν υπάρχουν προβλήματα, αλλά τους απασχολεί έντονα το ζήτημα.

1. Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι συσχετίζεται η θεωρητική παραδοχή με τα προβλήματα που περιγράφει το σενάριο;

2. Τι θα προτείνατε στους εκπαιδευτικούς να κάνουν και πώς, ώστε να μπορέσουν να διαμορφώσουν μέσα στη τάξη τους θετικό ψυχολογικό κλίμα;

Σύγχρονες απόψεις, που βασίζονται σε επιστημονικά ερευνητικά πορίσματα, θεωρούν ότι οι μαθητές αναπτύσσονται γνωστικά, συναισθηματικά και κοινωνικά, όταν εστιάζουμε στη διαδικασία της μάθησης και όχι μόνο στο αποτέλεσμα, διαμορφώνοντας ένα ευέλικτο πλαίσιο που να επιτρέπει στον καθένα να χρησιμοποιεί τις δικές του μαθησιακές διαδρομές, τους δικούς του τρόπους και τις δικές του στρατηγικές για να κατακτήσει τη γνώση. Αντιμετωπίζοντας έτσι τους μαθητές ως ιδιαίτερες «βιογραφίες» και όχι ως αντίγραφα της ίδιας εικόνας δίνουμε χώρο σε καθένα να βρει το δικό του ρυθμό και τη δική του ξεχωριστή πορεία αξιοποιώντας τα βιώματα και τις εμπειρίες του.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Σε σχολεία της περιφέρειάς σας οι εκπαιδευτικοί παραπονούνται ότι ο ανομοιογενής μαθητικός πληθυσμός δεν τους επιτρέπει να ακολουθήσουν το Αναλυτικό Πρόγραμμα ή να οργανώσουν απαιτητικές δραστηριότητες, που θα επιτρέψουν και στους ιδιαίτερα «ευφυείς» μαθητές να αξιοποιήσουν την ευφυΐα τους και να εξελιχθούν.

2. Ποιες προτάσεις θα κάνατε στους συγκεκριμένους εκπαιδευτικούς, ώστε να αναζητήσουν πρακτικές που θα επιτρέπουν σε όλους τους μαθητές να συμμετέχουν και να εξελιχθούν;

Σύγχρονες απόψεις, που βασίζονται σε επιστημονικά ερευνητικά πορίσματα, θεωρούν ότι, όταν οι εκπαιδευτικοί συνεργάζονται μεταξύ τους, προσφέρουν ο ένας στον άλλον συναισθηματική στήριξη και ενθάρρυνση και δίνουν από κοινού λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Η συνεργασία κάνει τους εκπαιδευτικούς να νοιώθουν πιο ασφαλείς, προωθεί τη δημιουργικότητά τους, αλλά και διαμορφώνει πρότυπα για την προώθηση της επικοινωνίας και της συνεργασίας ανάμεσα στους μαθητές.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση-Πρόβλημα: Σε μερικά σχολεία της περιφέρειάς σας υπάρχει δυσκολία συνεργασίας μεταξύ συναδέλφων των διαφορετικών τμημάτων της ίδιας τάξεις και ακόμη περισσότερο των διαφορικών ειδικοτήτων που διδάσκουν στην ίδια τάξη. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει μια κοινή γραμμή ούτε ως προς το εκπαιδευτικό πρόγραμμα, ούτε σε θέματα πειθαρχίας, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα οι μαθητές να μην μπορούν να μπουν σε πρόγραμμα και να κάνουν διακρίσεις ανάμεσα σε «καλούς» και «κακούς» εκπαιδευτικούς.

1. Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι συσχετίζεται η θεωρητική παραδοχή με τα προβλήματα που περιγράφει το σενάριο;

2. Τι θα προτείνατε στους εκπαιδευτικούς να κάνουν και πώς, ώστε να μπορέσουν να αναπτύξουν δημιουργική συνεργασία μεταξύ τους και να υιοθετήσουν κοινές γραμμές, ώστε να μην στέλνουν αντιφατικά μηνύματα στους μαθητές;

Σύγχρονες απόψεις, που βασίζονται σε επιστημονικά ερευνητικά πορίσματα, θεωρούν ότι η σύσταση ανομοιογενών ομάδων παρέχει ευκαιρίες για διευκρινίσεις και ευνοεί συχνά τις διαλεκτικές αντιπαραθέσεις και τις αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στους μαθητές. Με αυτές τις διαδικασίες μάθησης και κοινωνικοποίησης βοηθούν «καλούς» και «αδύνατους» μαθητές.

2. Υπάρχουσα κατάσταση-πρόβλημα: Μερικοί εκπαιδευτικοί της περιφέρειάς σας, από αυτούς που εφαρμόζουν την ομαδοσυνεργατική προσέγγιση στη μάθηση, δημιουργούν ομοιογενείς ομάδες, για να προτείνουν δραστηριότητες που κρίνουν ότι ανταποκρίνονται στο επίπεδό τους. Συχνά όμως διαπιστώνουν ότι οι ομάδες των «αδύνατων» μαθητών δεν προχωρούν ικανοποιητικά, σε αντίθεση με τις ομάδες των «καλών» μαθητών που προοδεύουν. Επιμένουν, όμως, στην επιλογή των ομοιογενών ομάδων, διότι πιστεύουν ότι με αυτό τον τρόπο δεν «αδικούνται μένοντας πίσω» τα πιο «προχωρημένα» παιδιά.

1. Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι σχετίζεται η θεωρητική παραδοχή με το πρόβλημα που παρουσιάζει το σενάριο;

Σύγχρονες απόψεις, που βασίζονται σε επιστημονικά ερευνητικά πορίσματα, θεωρούν ότι μέρος του διδακτικού ρόλου του εκπαιδευτικού είναι να ενθαρρύνει τους μαθητές και να τους υποστηρίζει- σε πλαίσιο φθίνουσας καθοδήγησης και επεξήγησης- να διερευνούν, να παρατηρούν, να κάνουν προβλέψεις, να αναζητούν τις αιτίες των πραγμάτων, να αναζητούν απαντήσεις και να τις ελέγχουν. Επιπλέον, είναι σημαντικό να επιδιώκουν να διατυπώνουν λειτουργικούς ορισμούς, στη φυσική καθημερινή τους γλώσσα.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση –Πρόβλημα: Μερικοί εκπαιδευτικοί, υπό την πίεση του χρόνου και της ύλης, παραθέτουν τα δεδομένα του νέου μαθήματος, τα αναλύουν, τα εξηγούν, τα συσχετίζουν, διατυπώνουν τα συμπεράσματα και τα αποτιμούν αξιολογικά. Σε μερικές περιπτώσεις εξηγούν και ερμηνεύουν οι ίδιοι σχήματα ή τα λοιπά παραθέματα που υπάρχουν στο σχολικό εγχειρίδιο. Δηλαδή, κάνουν μια ολοκληρωμένη παρουσίαση και επεξεργασία του μαθήματος εντός των χρονικών ορίων της διδακτικής ώρας και, αν έχουν χρόνο, ζητούν από τους μαθητές να υποβάλουν ερωτήσεις και να διατυπώσουν με τη βοήθειά τους την ανακεφαλαίωση του μαθήματος.

1. Με ποιον τρόπο σχετίζεται η θεωρητική παραδοχή με την κατάσταση που περιγράφει το σενάριο;

2. Με ποια επιχειρήματα θα προβληματίζατε με ποιες προτάσεις προετοιμάζατε τον/την εκπαιδευτικό για εναλλακτικές πρακτικές, παιδαγωγικότερες και αποτελεσματικότερες;

Σύγχρονες απόψεις, που βασίζονται σε επιστημονικά ερευνητικά πορίσματα, θεωρούν ότι πρωταρχικός στόχος του εκπαιδευτικού είναι να ενισχύσει την ενεργό συμμετοχή των παιδιών σε δραστηριότητες μάθησης και ανάπτυξης, συμβάλλοντας έτσι στη σταδιακή ανάπτυξη της αυτονομίας τους, η οποία αποτελεί βασική προϋπόθεση για την μετέπειτα σχολική τους εξέλιξη. Είναι, λοιπόν, βασικό να διαμορφώνει ανοιχτές δραστηριότητες, λαμβάνοντας πάντα υπόψη του το πλαίσιο της τάξης.

2. Υπάρχουσα κατάσταση-πρόβλημα: Μερικοί εκπαιδευτικοί, θεωρούν ότι τα παιδιά που δεν έχουν πολλά ερεθίσματα δεν έχουν οικοδομήσει αρκετές γνώσεις και νοητικές δεξιότητες, και, κυρίως, ότι δεν έχουν αναπτύξει τον προφορικό λόγο. Επομένως, με όλες αυτές τις ελλείψεις στους παραπάνω τομείς τα παιδιά αυτά δεν έχουν δυνατότητες να επιχειρηματολογούν και να συνδιαλέγονται μεταξύ τους. Με αυτή τη συλλογιστική, επικεντρώνονται στη διδασκαλία γνώσεων και δεξιοτήτων μέσα σε ένα κλειστού τύπου διδακτικό πλαίσιο.

1. Με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι συσχετίζονται αυτές οι θεωρητικές παραδοχές με την κατάσταση που περιγράφει το σενάριο;

Σύγχρονες απόψεις, που βασίζονται σε επιστημονικά ερευνητικά πορίσματα, θεωρούν ότι η σχέση σχολείου-οικογένειας είναι ένας πολύ βασικός παράγοντας που επηρεάζει συνολικά τη σχέση των παιδιών με το σχολείο και την αποτελεσματικότητα των σχολικών προγραμμάτων. Ο ρόλος του εκπαιδευτικού στη διαμόρφωση αυτής της σχέσης είναι καθοριστικός.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση-Πρόβλημα: Οι εκπαιδευτικοί, τόσο στην αρχή όσο και κατά τη διάρκεια της χρονιάς, καλούν τους γονείς για να τους ενημερώσουν για τους στόχους τους αρχικά και στη συνέχεια για να συζητήσουν για την πρόοδο των παιδιών τους. Οι γονείς που έρχονται είναι ελάχιστοι, κυρίως οι πιο μορφωμένοι και αυτοί των οποίων τα παιδιά τους/ δεν αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα προβλήματα ούτε σε γνωστικό επίπεδο ούτε σε επίπεδο συμπεριφοράς. Οι εκπαιδευτικοί καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για αδιάφορους γονείς και «παραιτούνται» από την προσπάθεια να τους φέρουν κοντά στο σχολείο.

1. Πώς πιστεύετε ότι συσχετίζονται οι παραπάνω παραδοχές με τη συγκεκριμένη κατάσταση;

2. Τι θα προτείνατε στους εκπαιδευτικούς να κάνουν και πώς, ώστε να καταστήσουν τη σχέση τους με τους γονείς λειτουργικότερη;

Η παιδαγωγική αρχή της συνεκπαίδευσης όλων σχεδόν των μαθητών στο κοινό σχολείο έχει οδηγήσει στη δημιουργία ανομοιογενών τάξεων. Η μαθητική ανομοιογένεια επιβάλλει την εφαρμογή προσεγγίσεων διαφοροποιημένης διδασκαλίας, οι οποίες προσαρμόζουν στις μαθησιακές ανάγκες και δυνατότητες των μαθητών παραμέτρους της διδασκαλίας, όπως είναι οι μαθησιακές διαδικασίες κα ο βαθμός καθοδήγησης των μαθητών. Αυτό σημαίνει ότι στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης διδασκαλίας όλοι οι μαθητές μιας πολυπολιτισμικής τάξης βρίσκουν το χώρο και το χρόνο να αξιοποιήσουν τις δικές τους μαθησιακές διαδρομές και να εκφραστούν.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση-Πρόβλημα: Εκπαιδευτικοί της περιφέρειάς σας προβληματίζονται έντονα αν μπορούν να «κάνουν τόσες εξατομικευμένες διδασκαλίες όσοι και οι μαθητές». Ως Σύμβουλος τους εξηγείτε ότι δεν πρόκειται για πλήθος ανεξάρτητων και παράλληλων διδασκαλιών, αλλά για μία κεντρική διδασκαλία που (α) περιλαμβάνει τα απολύτως αναγκαία στοιχεία τα οποία πρέπει να μάθουν όλοι, (β) παρέχει διδακτική στήριξη σε όσους έχουν ανάγκη για την κατάκτηση των κοινών και αναγκαίων αυτών στοιχείων και (β) παρέχει δυνατότητες σε όσους μπορούν να κάνουν τα κοινά στοιχεία πολυπλοκότερα ή/και να προσθέσουν νέα, επιπλέον, στοιχεία. Οι εκπαιδευτικοί ανακουφίζονται από τις εξηγήσεις σας και ζητούν να τους δώσετε ένα συγκεκριμένο παράδειγμα στην παραγωγή του γραπτού λόγου, όπου οι μαθητές καλούνται να συνθέσουν ένα αφηγηματικό κείμενο, τις δομές του οποίου έχουν ήδη αναλύσει σε σχετικά κείμενα της Γλώσσας.

1. Με ποιον τρόπο συσχετίζονται οι ερευνητικές παραδοχές με τα διαλαμβανόμενα στο σενάριο;

2. Με ποιο συγκεκριμένο τρόπο θα τους δείχνατε ποια μορφή θα έπαιρνε η διαφοροποιημένη διδασκαλία για την παραγωγή αφηγηματικού κειμένου;

Ειδικοί της Ψυχολογίας της Μάθησης, των Αναλυτικών Προγραμμάτων και Διδακτικής κάνουν διάκριση μεταξύ «Αναπαραγωγικής Μάθησης» και «Παραγωγικής Μάθησης» και επισημαίνουν ότι τα δύο αυτά είδη μάθησης προκύπτουν μέσα από την ενεργοποίηση διαφορετικών γνωστικών δεξιοτήτων και επιτελούν διαφορετικούς διδακτικούς στόχους. Συγκεκριμένα, η Αναπαραγωγική Μάθηση προκύπτει από την ενεργοποίηση μνημονικών και γνωστικών δεξιοτήτων και αποβλέπει στην κατανόηση, συγκράτηση και εύκολη ανάκληση και αλγοριθμική εφαρμογή των δεδομένων και στην αυτοματοποίηση δεξιοτήτων, ενώ η Παραγωγική Μάθηση προκύπτει από την ενεργοποίηση ανώτερων γνωστικών και μεταγνωστικών δεξιοτήτων και λογικών συλλογισμών και αποβλέπει στη βαθιά κατανόηση και επεξεργασία των δεδομένων, που επιτρέπουν στο άτομο να γενικεύει τη νέα γνώση και να την αξιοποιεί για την εξήγηση και ερμηνεία άγνωστων φαινομένων, την επίλυση νέων προβλημάτων και λήψη αποφάσεων σε πολύπλοκα ζητήματα.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση –Πρόβλημα: Ενώ και τα δύο είδη μάθησης έχουν θέση στην εκπαίδευση, ως Σύμβουλος παρατηρείτε ότι αρκετοί εκπαιδευτικοί κατανέμουν άνισα τις μαθησιακές δραστηριότητες και ευνοούν την Αναπαραγωγική Μάθηση σε βάρος, βέβαια, της Παραγωγικής.

1. Με ποιον τρόπο σχετίζεται η θεωρητική παραδοχή με την κατάσταση που περιγράφει το σενάριο;

2. Με ποια επιχειρήματα θα προσπαθούσατε να προβληματίσετε την εκπαιδευτικό και με ποιες προτάσεις να τον βοηθήσετε να ενισχύσει στην τάξη του την παραγωγική μάθηση;

Σύγχρονες απόψεις, που βασίζονται σε επιστημονικά ερευνητικά πορίσματα, θεωρούν ότι ένας αποτελεσματικός τρόπος να διευκολύνει ο εκπαιδευτικός τον μαθητή στη διαδικασία της μάθησης είναι να τον βοηθήσει να συσχετίσει τις προϋπάρχουσες γνώσεις και εμπειρίες του με τη νέα γνώση.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Κάποιοι από τους εκπαιδευτικούς της περιφέρειάς σας διαμαρτύρονται ότι αρκετοί μαθητές συναντούν δυσκολίες στην κατανόηση του μαθήματος και παρουσιάζουν προβλήματα συμπεριφοράς. Σε επίσκεψη στις τάξεις τους διαπιστώνετε ότι, παρά την καλή προετοιμασία τους, το μάθημα έχει έντονα τα στοιχεία της παραδοσιακής διδασκαλίας, όπως είναι ο υψηλός βαθμός αφαίρεσης των γνώσεων και η απουσία συσχέτισής τους με άλλες καταστάσεις.

1. Πώς σχετίζεται η ερευνητική διαπίστωση με τη περίπτωση του σεναρίου;

2. Τι θα συμβουλεύατε τους εκπαιδευτικούς της τάξης να κάνουν και πώς, για να μπορέσουν να δημιουργήσουν ένα νοηματοδοτούμενο μαθησιακό περιβάλλον για τους μαθητές με αυτού του είδους δυσκολίες και προβλήματα;

Σύγχρονες απόψεις, που βασίζονται σε επιστημονικά ερευνητικά πορίσματα, θεωρούν ότι η Σχολική Μάθηση δεν επηρεάζεται μόνο από νοητικούς παράγοντες, αλλά και από συναισθηματικούς. Γι΄ αυτό ένα παιδί με σχολική φοβία βρίσκεται σε ομάδα υψηλού κινδύνου για την εμφάνιση προβλημάτων μάθησης και προσαρμογής και ομαλής ένταξη στην ομάδα των ομηλίκων.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Εκπαιδευτικός της περιφέρειάς σας έχει διαπιστώσει ότι μία μαθήτρια της Α΄ τάξης Γυμνασίου κάνει πολλές απουσίες ήδη από τους πρώτους μήνες, δυσκολεύεται στην κατανόηση του μαθήματος και αποφεύγει συστηματικά να εμπλακεί με οποιονδήποτε τρόπο στο μάθημα, αλλά και να επικοινωνήσει τόσο με τους εκπαιδευτικούς όσο και με τους συμμαθητές της. Η περίπτωση έχει προκαλέσει την προσοχή του εκπαιδευτικών, διότι η νοητική εικόνα που παρουσιάζει δεν συμφωνεί με την όλη συμπεριφορά της.

Σύγχρονες απόψεις, που βασίζονται σε επιστημονικά ερευνητικά πορίσματα, θεωρούν ότι τα παιδιά που δεν κατάφεραν να ενταχθούν ομαλά σε ομάδα συνομηλίκων κατά τη διάρκεια της σχολικής ηλικίας θα εισέλθουν στην εφηβική και ενήλικη ζωή με συναισθηματικό και κοινωνικό έλλειμμα.

2. Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Ένας μαθητής, που δεν έχει καμία αμοιβαία φιλία, εκδηλώνει επιθετική συμπεριφορά, δεν παραχωρεί χώρο και χρόνο στους συμμαθητές του, θέλει πάντα να κερδίζει, διαφορετικά αντιδρά αντικοινωνικά. Ο μαθητής αδιαφορεί για το μάθημα, δημιουργεί προβλήματα στη συνεργασία με τους περισσότερους εκπαιδευτικούς και συνομηλίκους τόσο κατά τη διάρκεια του μαθήματος όσο και κατά τη διάρκεια των ελεύθερων δραστηριοτήτων.

Σύμφωνα με τη Στοχαστική Σχολή της επαγγελματικής ανάπτυξης του εκπαιδευτικού, τα πρακτικά εκπαιδευτικά προβλήματα, ως πολυσύνθετα και πολυπαραγοντικά, απαιτούν ιδιαίτερες λύσεις, που μπορούν να αναπτυχθούν μόνο στο εκπαιδευτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο προκύπτουν. Σημαντικό λοιπόν ρόλο στην αντιμετώπιση των προβλημάτων αλλά και στη βελτίωση του εκπαιδευτικού πλαισίου διαδραματίζει ο ίδιος ο εκπαιδευτικός: διερευνώντας αφενός το συγκεκριμένο εκπαιδευτικό πλαίσιο και αξιοποιώντας αφετέρου ποικίλες θεωρίες, σχεδιάζει λύσεις και διερευνά την αποτελεσματικότητά τους στο συγκεκριμένο εκπαιδευτικό περιβάλλον.

2.Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Σε αρκετά σχολεία μερικοί εκπαιδευτικοί είναι επιφυλακτικοί να αναλάβουν πρωτοβουλίες καινοτομιών, αλλαγών και βελτίωσης εκπαιδευτικών καταστάσεων με το σκεπτικό ότι δεν τους επιτρέπεται από το θεσμικό πλαίσιο. Ταυτόχρονα, όταν προτείνονται αλλαγές από το Υπουργείο αισθάνονται ότι τους αγνοούν και, συχνά, θεωρούν τις όποιες εισηγήσεις ανεδαφικές και ανεφάρμοστες.

2. Με ποια επιχειρήματα θα προσπαθούσατε να προβληματίσετε τους εκπαιδευτικούς για τις συγκεκριμένες στάσεις, και με ποιο τρόπο θα υποστηρίζατε τις εναλλακτικές επιλογές που θα τους προτείνατε;

Σύμφωνα με θεωρητικούς της εκπαίδευσης και της διδασκαλίας, οι διερευνητικές προσεγγίσεις κινητοποιούν τα μαθητικά ενδιαφέροντα και οι διαθεματικές συσχετίσεις καθιστούν ολιστική/σφαιρική (και όχι κατακερματισμένη) την προσέγγισης της γνώσης, καθότι εμπλέκουν και συνδέουν διαφορετικές γνωστικές περιοχές (Γλώσσα, Μαθηματικά, Φυσική, Ιστορία, Θρησκευτικά…). Πρόκειται για προσεγγίσεις που αξιοποιούν γνώσεις και βιώματα των μαθητών, διευκολύνουν τις διερευνητικές δραστηριότητες και, με τον τρόπο αυτό, δίνουν νόημα στη δράση τους.

2.Υπάρχουσα Κατάσταση – Πρόβλημα: Μερικοί εκπαιδευτικοί της περιφέρειάς έχουν επιφυλάξεις για τα διερευνητικά και διαθεματικά στοιχεία των Προγραμμάτων Σπουδών και για τις προτεινόμενες από τα νέα Προγράμματα Σπουδών «Βιωματικές Δράσεις», που κινούνται στη λογική των ομαδικών διερευνήσεων. Γενικά, είναι επιφυλακτικοί για την αποτελεσματικότητα εναλλακτικών προσεγγίσεων που αποκλίνουν από τις παραδοσιακές.

2. Με ποια επιχειρήματα θα προβληματίζατε και με ποιες προτάσεις θα προετοιμάζατε τους εκπαιδευτικούς για εναλλακτικές στάσεις και πρακτικές παιδαγωγικότερες και αποτελεσματικότερες;

η διαδρομή σου: www.fa3.gr ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΦΥΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

ΣΕΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ Β΄ΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΚΑΤΑ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ
51^ο Σενάριο - 100^ο Σενάριο

η διαδρομή σου: www.fa3.gr ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΦΥΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

ΣΕΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ Β΄ΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΚΑΤΑ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ 51ο Σενάριο - 100ο Σενάριο

ΣΕΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ Β΄ΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΚΑΤΑ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ
51^ο Σενάριο - 100^ο Σενάριο