ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ,  1978,
 UNESCO
 
Η ΟΥΝΕΣΚΟ αποτελεί σημαντικό εξειδικευμένο διεθνή Οργανισμό του ΟΗΕ. Πρόκειται για τον Εκπαιδευτικό Επιστημονικό και Πολιτιστικό Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών του οποίου τ' αρχικά στην αγγλική αποτελούν και την διεθνή ονομασία UNESCO (United Nations Educational Scientific and Cultural Organization).

  ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
ΟΥΝΕΣΚΟ, 21 Νοεμβρίου 1978

 
ΕΙΣΗΓΗΣΗ

 Ο Θεσμός της ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ και ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ είναι παράγοντας εκπαίδευσης –ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ – για την διαμόρφωση του κοινωνικού προτύπου ( μοντέλου ), στη βιολογική, πολιτιστική και κοινωνική εξέλιξη του ανθρώπου. Η σύγχρονη κοσμοαντίληψη αναγνωρίζει ότι η ΦΥΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ και ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ, σαν παράγοντας της γενικότερης Παιδείας – Αγωγής, έχει σκοπό να βοηθήσει τον άνθρωπο να προσεγγίσει μία ευτυχισμένη μορφή ζωής. Η βελτίωση της σωματικής του ανάπτυξης και υγείας, η εξασφάλιση της βιολογικής του στάθμης, η καλλιέργεια των ηθικών αρχών και των ψυχοπνευματικών του ικανοτήτων, έχουν τελικό σκοπό την διαμόρφωση του σύγχρονου ιδανικού ανθρώπου, σαν μία ελεύθερη, αυτόνομη, αυτάρκη και υπεύθυνη προσωπικότητα, στην υπηρεσία της κοινωνίας και των πανανθρώπινων ιδανικών της ΕΙΡΗΝΗΣ και της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ στον σημερινό και τον μελλοντικό κόσμο.

 ΠΡΟΚΑΤΑΡΤΙΚΑ

Το Γενικό Συνέδριο του Εκπαιδευτικού Επιστημονικού και Πολιτιστικού Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών ( UNESCO ) που έγινε στο Παρίσι στις 21 Νοεμβρίου 1978, και οι σύνεδροί του,

λαμβάνοντας υπόψη ότι στο Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών οι λαοί διακηρύσσουν την πίστη τους στις θεμελιώδεις αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δήλωσαν επίσημα την απόφασή τους για την προαγωγή της κοινωνικής εξέλιξης και του επιπέδου ζωής,

έχοντας την πεποίθηση ότι μια από τις ουσιώδεις προϋποθέσεις για την αποτελεσματική άσκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι η ελευθερία του καθένα να διατηρεί και να αναπτύσσει τις φυσικές, πνευματικές και ηθικές του δυνάμεις, και ότι το δικαίωμα στη φυσική αγωγή και τον αθλητισμό πρέπει κατά συνέπεια να εξασφαλισθεί σε όλους,

πιστεύοντας ότι η διατήρηση και η ανάπτυξη των φυσικών, πνευματικών και ηθικών δυνάμεων του ανθρώπου, αναβαθμίζουν την ποιότητα ζωής και ότι η φυσική αγωγή και ο αθλητισμός πρέπει να έχει μια πιο αποτελεσματική συμβολή στην εγχάραξη των βασικών ανθρωπίνων αξιών, για να αποτελέσει θεμέλιο στην ολοκληρωμένη και αρμονική ανάπτυξη του ανθρώπου,

υπογραμμίζοντας επιπλέον ότι η φυσική αγωγή και ο αθλητισμός στοχεύει στη στενότερη ανάπτυξη επικοινωνίας μεταξύ των λαών και των ατόμων, μαζί με την αμερόληπτη άμιλλα, αλληλεγγύη και αδελφοσύνη, τον αμοιβαίο σεβασμό και την κατανόηση, καθώς και τον πλήρη σεβασμό στην ακεραιότητα και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου,

διακηρύσσουν αυτόν το Διεθνή Χάρτη, με σκοπό την ανάπτυξη της Φυσικής Αγωγής και του Αθλητισμού, για την εξυπηρέτηση, προαγωγή και βελτίωση του ανθρώπου, προτρέποντας κυβερνήσεις, αρμοδίους μη κυβερνητικούς οργανισμούς, εκπαιδευτικούς, οικογένειες και άτομα μεμονωμένα να καθοδηγούνται από αυτόν, να τον διαδίδουν και να τον εφαρμόζουν στην πράξη.

Άρθρο 1. Η ενασχόληση με τη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό αποτελεί βασικό δικαίωμα για όλους.

1.1. Κάθε άνθρωπος έχει το θεμελιώδες δικαίωμα της ενασχόλησης με τη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό, που θεωρείται ουσιώδες για την ολοκλήρωση της προσωπικότητάς του.

1.2. Ο καθένας πρέπει να έχει ισάριθμες ευκαιρίες, για συμμετοχή στη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό.

1.3. Ειδικές ευκαιρίες πρέπει να παρέχονται στους νέους, συμπεριλαμβανομένων και των παιδιών προσχολικής ηλικίας, καθώς επίσης και στους ηλικιωμένους και στα άτομα με ειδικές ανάγκες.

Άρθρο 2. Η Φυσική Αγωγή και ο Αθλητισμός αποτελεί ένα ουσιώδες στοιχείο αγωγής για όλη μας τη ζωή μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα.

2.1 Η Φυσική Αγωγή και ο Αθλητισμός ως μια ουσιώδης διάσταση αγωγής και κουλτούρας πρέπει να αναπτύσσει τις ικανότητες της θέλησης και της αυτοπειθαρχίας σε κάθε άνθρωπο.

2.2 Σε ατομικό επίπεδο, η Φυσική Αγωγή και ο Αθλητισμός συμβάλλουν στη διατήρηση και προαγωγή της υγείας, παρέχουν μια υγιεινή ευχάριστη και διασκευαστική απασχόληση και μας καθιστούν ικανούς να ξεπεράσουμε τις δυσμενείς επιδράσεις της μοντέρνας ζωής.

2.3 Σε κοινωνικό επίπεδο, εμπλουτίζουν τις κοινωνικές σχέσεις και αναπτύσσουν το σεβασμό στον έντιμο συναγωνισμό, πράγμα που είναι ουσιαστικό όχι μόνο για τον Αθλητισμό αλλά και για την ίδια τη ζωή μέσα στην κοινωνία μας.

Άρθρο 3. Τα προγράμματα της Φυσικής Αγωγής και του Αθλητισμού πρέπει να εκπληρώνουν τις ατομικές και κοινωνικές ανάγκες.

3.1 Τα προγράμματα της Φυσικής Αγωγής και του Αθλητισμού πρέπει να είναι σχεδιασμένα με τρόπο ώστε να λαμβάνουν υπόψη τις ανάγκες και τα προσωπικά χαρακτηριστικά αυτών που συμμετέχουν σ’ αυτά, καθώς επίσης και τις πολιτιστικές, κοινωνικοοικονομικές και κλιματολογικές συνθήκες κάθε χώρας.

3.2 Ακόμα και όταν υπάρχει έντονη ιδιομορφία ο αγωνιστικός Αθλητισμός πρέπει πάντα να σκοπεύει, σε εναρμόνιση με την Ολυμπιακή Ιδέα και να εξυπηρετεί τον εκπαιδευτικό Αθλητισμό. Δεν πρέπει με κανένα τρόπο να επηρεαστεί από την εμπορευματοποίηση και τα οικονομικά οφέλη που συνεπάγεται αυτή.

Άρθρο 4. Η διδασκαλία, η προπόνηση και η διοίκηση στη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό πρέπει να ασκείται από ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό.

4.1 Όλο το προσωπικό, που αναλαμβάνει επαγγελματική ευθύνη για τη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό, πρέπει να έχει κατάλληλη ειδίκευση και εξάσκηση. Πρέπει να είναι προσεκτικά επιλεγμένο σε ικανοποιητικό αριθμό και να του χορηγηθεί προκαταρκτική καθώς και επιπλέον επιμόρφωση.

4.2 Κατάλληλη συγκρότηση πρέπει να καθιερωθεί για την εκπαίδευση προσωπικού της Φυσικής Αγωγής και του Αθλητισμού. Προσωπικό που έχει την ανάλογη εκπαίδευση πρέπει να του παραχωρηθεί αρμόδια θέση, γιατί μπορεί να συμβάλλει ανεκτίμητα στην κατανόηση και ανάπτυξη του Αθλητισμού και να ενθαρρύνει τη συμμετοχή του πληθυσμού στην άσκηση και στην οργάνωση φυσικών και Αθλητικών δραστηριοτήτων.

Άρθρο 5. Οι επαρκείς εγκαταστάσεις και η υλικοτεχνική υποδομή είναι ουσιαστικά στοιχεία για τη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό.

5.1 Κατάλληλα και ικανοποιητικά μέσα και όργανα πρέπει να παρέχονται και να τοποθετούνται σε εγκαταστάσεις που καλύπτουν τις ανάγκες της εντατικής και ασφαλούς συμμετοχής στα σχετιικά εφαρμοζόμενα προγράμματα Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, μέσα στα Σχολεία και έξω από αυτά.

5.2 Επιβάλλεται η κυβέρνηση, οι δημόσιες υπηρεσίες, τα σχολεία και οι ανάλογες ιδιωτικές επιχειρήσεις σε κάθε επίπεδο, να σχεδιάζουν από κοινού, ώστε να γίνεται ιδανική χρήση των εγκαταστάσεων, των μέσων και των οργάνων για τη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό.

5.3 Είναι ουσιαστικό όσον αφορά τα σχέδια για την ανάπτυξη της υπαίθρου και της πόλης, ότι πρέπει να περιλαμβάνουν προβλέψεις για μακροχρόνιες ανάγκες, στο τομέα των εγκαταστάσεων, λαμβάνοντας υπόψη τις ευκαιρίες που προσφέρονται από το φυσικό περιβάλλον.

Άρθρο 6. Η έρευνα και η αξιολόγηση είναι επιτακτικό στοιχείο για την ανάπτυξη της Φυσικής Αγωγής και του Αθλητισμού.

6.1 Η έρευνα και η αξιολόγηση στη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό πρέπει να γίνεται για την πρόοδο όλων των αθλημάτων και να βοηθά στο να επιτευχθεί βελτίωση στην υγεία για την ασφάλεια αυτών που συμμετέχουν.

6.2 Επιπλέον το εκπαιδευτικό σύστημα θα ωφεληθεί από τις μελετημένες μεταρρυθμίσεις (καινοτομίες), θα αναπτύξει καλύτερες μεθόδους διδασκαλίας και κριτήρια αξιολόγησης.

Άρθρο 7. Η τεκμηρίωση και η πληροφόρηση βοηθά στην προαγωγή της Φυσικής Αγωγής και του Αθλητισμού.

7.1 Η συγκέντρωση, η εξασφάλιση και η μετάδοση τεκμηρίων και πληροφοριών για τη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό, αποτελεί μια μεγάλη ανάγκη. Ειδικότερα, υπάρχει ανάγκη να κυκλοφορήσουν πληροφορίες με ερευνητικά αποτελέσματα και μελέτες, που αφορούν αξιολόγηση προγραμμάτων και δραστηριοτήτων.

Άρθρο 8. Τα μέσα μαζικής επικοινωνίας πρέπει να εξασκούν θετική επίδραση στη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό.

8.1 Χωρίς να προδικάζεται το δικαίωμα στην ελευθερία της πληροφόρησης, είναι ουσιώδες για τον καθένα που ασχολείται με τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, να έχει πλήρη συνείδηση της ευθύνης του σε σχέση με την κοινωνική σημασία, τον ανθρωπιστικό σκοπό και τις ηθικές αξίες που είναι ενσωματωμένες στη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό.

8.2 Η επιμόρφωση αυτών που ασχολούνται με τα μέσα μαζικής επικοινωνίας πρέπει να συμπεριλαμβάνει στοιχεία που σχετίζονται με τη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό, επίσης οι σχέσεις μεταξύ αυτών και των ειδικών (προπονητών, παραγόντων κλπ), πρέπει να είναι στενές και να βασίζονται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη, για να μπορέσει έτσι να ασκηθεί θετική επίδραση στη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό.

Άρθρο 9. Τα εθνικά ιδρύματα παίζουν ένα σημαντικό ρόλο στη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό

9.1 Είναι ουσιώδες ότι οι δημόσιες υπηρεσίες σε όλα τα επίπεδα πρέπει να ενθαρρύνουν τις δραστηριότητες της Φυσικής Αγωγής και του Αθλητισμού, των οποίων η εκπαιδευτική αξία είναι ολοφάνερη. Η δραστηριότητά τους έγκειται στο να επιβάλλουν νόμους και κανονισμούς, να παρέχουν υλική βοήθεια και να υιοθετούν κάθε είδους μέτρο για ενίσχυση, παρακίνηση και έλεγχο.

9.2 Είναι επιτακτικό για όλα τα υπεύθυνα ιδρύματα να προωθούν ένα συνεπές και πάνω από όλα αποκεντρωτικό σχέδιο δράσης, μέσα στα πλαίσια της αγωγής, για όλη τη διάρκεια της ζωής, επιτρέποντας έτσι ένα συνεχή και αδιάκοπο συντονισμό μεταξύ φυσικών δραστηριοτήτων, ελεύθερα και αυθόρμητα.

Άρθρο 10. Η Διεθνής συνεργασία είναι προαπαιτούμενη για την παγκόσμια και αρμονικά ισορροπημένη ανάπτυξη της Φυσικής Αγωγής και του Αθλητισμού.

10.1 Είναι ουσιώδες ότι οι χώρες, καθώς και οι διεθνείς και εθνικοί οργανισμοί, δίνουν στη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό μεγαλύτερη υπεροχή με τη διεθνή και πολύπλευρη συνεργασία.

10.2 Η διεθνής συνεργασία πρέπει να εμπνέεται κυριολεκτικά από ανιδιοτελή κίνητρα για να μπορέσει να προάγει και να τονώσει την ενδογενή ανάπτυξη σε όλα τα πεδία.

10.3 Δια μέσου της συνεργασίας και της αναζήτησης του αμοιβαίου ενδιαφέροντος στην παγκόσμια γλώσσα της Φυσικής Αγωγής και του Αθλητισμού, όλος ο κόσμος συμβάλλει στη μόνιμη διατήρηση της Ειρήνης, στην αμοιβαία εκτίμηση και αδελφοσύνη, δημιουργώντας έτσι, ένα ευνοϊκό κλίμα για την επίλυση των διεθνών προβλημάτων.

International Charter of Physical Education and Sport
UNESCO, 21 November 1978

Preamble

The General Conference of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization, meeting in Paris at its twentieth session, this twenty-first day of November 1978,

Recalling that in the United Nations Charter the peoples proclaimed their faith in fundamental human rights and in the dignity and worth of the human person, and affirmed their determination to promote social progress and better standards of life,

Recalling that by the terms of the Universal Declaration of Human Rights, everyone is entitled to all the rights and freedoms set forth therein without discrimination of any kind as to race, colour, sex, language, religion, political or other opinion, national or social origin, property, birth or other consideration,

Convinced that one of the essential conditions for the effective exercise of human rights is that everyone should be free to develop and preserve his or her physical, intellectual and moral powers, and that access to physical education and sport should consequently be assured and guaranteed for all human beings,

Convinced that to preserve and develop the physical, intellectual and moral powers of the human being improves the quality of life at the national and the international levels,

Believing that physical education and sport should make a more effective contribution to the inculcation of fundamental human values underlying the full development of peoples,

Stressing accordingly that physical education and sport should seek to promote closer communion between peoples and between individuals, together with disinterested emulation, solidarity and fraternity, mutual respect and understanding, and full respect for the integrity and dignity of human beings,

Considering that responsibilities and obligations are incumbent upon the industrialized countries and the developing countries alike for reducing the disparity which continues to exist between them in respect of free and universal access to physical education and sport,

Considering that to integrate physical education and sport in the natural environment is to enrich them and to inspire respect of the earth's resources and a concern to conserve them and use them for the greater good of humanity as a whole,

Taking into account the diversity of the forms of training and education exist-ing in the world, but noting that, notwithstanding the differences between national. sports structures, it is clearly evident that physical education and sport are not confined to physical well-being and health but also contribute to the full and well-balanced development of the human being,

Taking into account, furthermore, the enormous efforts that have to be made before the right to physical education and sport can become a reality for all human beings,

Stressing the, importance for peace and friendship among peoples of co-operation between the international governmental and non-governmental organizations responsible for physical education and sport,

Proclaims this International Charter for the purpose of placing the development of physical education and sport at the service of human progress, promoting their development, and urging governments, competent nongovernmental organizations, educators, families and individuals themselves to be guided thereby, to disseminate it and to put it into practice.


Article 1. The practice of physical education and sport is a fundamental right for all

1.1. Every human being has a fundamental right of access to physical education and sport, which are essential for the full development of his personality. The freedom to develop physical, intellectual and moral powers through physical education and sport must be guaranteed both within the educational system and in other aspects of social life.

1.2. Everyone must have full opportunities, in accordance with his national tradition of sport, for practicing physical education and sport, developing his physical fitness and attaining a level of achievement in sport which corresponds to his gifts.

1.3. Special, opportunities must be made available for young people, including children of pre-school age, for the aged and for the handicapped to develop their personalities to the full through physical education and sport programmes suited to their requirements.

Article 2. Physical education and sport form an essential element of lifelong education in the overall education system

2.1. Physical education and sport, as an essential dimension of education and culture, must develop the abilities, will power and self-discipline of every human being as a fully integrated member of society. The continuity of physical activity and the practice of sports must be ensured throughout life by means of a global, lifelong and democratized education.

2.2. At the individual level, physical education and sport contribute to the maintenance and improvement of health, provide a wholesome leisure-time occupation and enable man to overcome the drawbacks of modern living. At the community level, they enrich social relations and develop fair play, which is essential not only to sport itself but also to life in society.

2.3. Every overall education system must assign the requisite place and importance to physical education and sport in order to establish a balance and strengthen links between physical activities and other components of education.

Article 3. Physical education and sport programmes must meet individual and social needs

3.1. Physical education and sport programmes must be designed to suit the requirements and personal characteristics of those practicing them, as well as the institutional, cultural, socio-economic and climatic conditions of each country. They must give priority to the requirements of disadvantaged groups in society.

3.2. In the process of education in general, physical education and sport pro-grammes must, by virtue of both their content and their timetables, help to create habits and behavior patterns conducive to full development of the human person.

3.3. Even when it has spectacular features, competitive sport must always aim, in accordance with the Olympic ideal, to serve the purpose of educational sport, of which it represents the crowning epitome. It must in no way be influenced by profit-seeking commercial interests.

Article 4. Teaching, coaching and administration of physical education and sport should be performed by qualified personnel

4.1. All personnel who assume professional responsibility for physical education and sport must have appropriate qualifications and training. They must be carefully selected in sufficient numbers and given preliminary as well as further training to ensure that they reach adequate levels of specialization.

4.2. `Voluntary personnel', given appropriate training and supervision, can make an invaluable contribution to the comprehensive development of sport and encourage the participation of the population in the practice and organization of physical and sport activities.

4.3. Appropriate structures must be established for the training of personnel for physical education and sport. Personnel who have received such training must be given a status in keeping with the duties they perform.

Article 5. Adequate facilities and equipment are essential to physical education and sport

5.1. Adequate and sufficient facilities and equipment must be provided and installed to meet the needs of intensive and safe participation in both in-school and out-of-school programmes concerning physical education and sport.

5.2. It is incumbent on governments, public authorities, schools and appropriate private agencies, at all levels, to join forces and plan together so as to provide and make optimum use of installations, facilities and equipment for physical education and sport.

5.3. It is essential that plans for rural and urban development include provision for long-term needs in the matter of installations, facilities and equipment for physical education and sport, taking into account the opportunities offered by the natural environment.

Article 6. Research and evaluation are indispensable components of the development of physical education and sport

6.1. Research and evaluation in physical education and sport should make for the progress of all forms of sport and help to bring about an improvement in the health and safety of participants as well as in training methods and organization and management procedures. The education system will thereby benefit from innovations calculated to develop better teaching methods and standards of performance.

6.2. Scientific research, whose social implications in this sphere should not be overlooked, must be oriented in such a way that it does not allow of improper applications to physical education and sport.

 

[Included after Resolution in General Conference in Paris, 1991]
Article 7. Protection of the ethical and moral values of physical education and sport must be a constant concern for all

7.1. Top-class sport and sport practised by all must be protected against any abuse. The serious dangers with which phenomena such as violence, doping and commercial excesses threaten its moral values, image and prestige pervert its very nature and change its educative and health promoting function. The public authorities, voluntary sports associations, specialized non-governmental organizations, the Olympic Movement, educators, parents, supporters' clubs, trainers, sports managers and the athletes themselves must combine their efforts in order to eliminate these evils. The media have a special role to play, in keeping with Article 8 in supporting and disseminating information about these efforts.

7.2. A prominent place must be assigned in curricula to educational activities based on the values of sport and the consequences of the interactions between sport, society and culture.

7.3. It is important that all sports authorities and sportsmen and women be conscious of the risks to athletes, and more especially to children, of precocious and inappropriate training and psychological pressures of every kind.

7.4. No effort must be spared to highlight the harmful affects of doping, which is both injurious to health and contrary to the sporting ethic, or to protect the physical and mental health of athletes, the virtues of fair play and competition, the integrity of the sporting community and the rights of people participating in it at any level whatsoever. It is crucial that the fight against doping should win the support of national and international authorities at various levels, and of parents, educators, the medical profession, the media, trainers, sports managers, and the athletes themselves, to ensure that they abide by the principles set out in the existing texts, and more particularly the International Olympic Charter against Doping in Sport. To that end, a harmonized and concerted policy must guide them in the preparation and application of anti-doping measures and of the educational action to be undertaken.

Article 8. Information' and documentation help to promote physical education and sport

8.1. The collection, provision and dissemination of information and documentation on physical education sport constitute a major -necessity. In particular, there is a need to circulate information on the results of research and evaluation studies concerning programmes, experiments and activities.

Article 9. The mass media should exert a positive influence on physical education and sport

9.1 Without prejudice to the right of freedom of information, it is essential that everyone involved in the mass media be fully conscious of his responsibilities having regard to the social importance, the humanistic purpose and the moral values embodied in physical education and sport.

9.2. Relations between those involved in the mass media and specialists in physical education and sport must be close and based on mutual confidence in order to exercise a positive influence on physical education and sport and to ensure objective and well-founded information. Training of personnel for the media may include elements relating to physical education and sport.

Article 10. National institutions play a major role in physical education and sport

10.1. It is essential that -public authorities at all levels and specialized non-governmental bodies encourage those physical education and sport activities whose educational value is most- evident. Their action shall consist in enforcing legislation and regulations, providing material assistance, and adopting all other measures of encouragement, stimulation and control. The public authorities will also ensure that such fiscal measures are adopted as may encourage these activities.

10.2. It is incumbent on all institutions responsible for physical education and sport to promote a consistent, overall and decentralized plan of action in the framework of lifelong education so as to allow for continuity and coordination between _compulsory physical activities and those practiced freely and spontaneously.

Article 11. International co-operation is a prerequisite for the universal and well-balanced promotion of physical education and sport

11.1. It is essential that States and those, international and regional intergovernmental and non-governmental organizations in which interested countries are represented and which are responsible for physical education and sport give physical education and sport greater prominence in international bilateral and multilateral co-operation.

11.2. International co-operation must be prompted by wholly disinterested movies in order to promote and stimulate endogenous development in this field.

11.3. Through co-operation and the pursuit of mutual interests in the universal language of physical education and sport, all peoples will contribute to the preservation of lasting peace, mutual respect and friendship and will thus create a propitious climate for solving international problems. Close collaboration between all interested national and international govern-mental and non-governmental agencies, based on respect for the specific competence of each, will necessarily encourage the development of physical education and sport throughout the world.

ΦΥΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ